Kaldidalur

Kaldidalur

Kaldidalur

Sem geleira de pesagemEi voga sér að jökulrönd
Nem o Senhor nem os demôniosDrottnar hvorki né djöflar
Minha vida foi perdidaLífsvon mín að engu varð
Em uma viagem tão cansadaÍ ferðalok svo þreyttur

Os medos singulares ressonaramEintal óttans kvað sér hljóðs
Satisfeito desistiu do espíritoSáttur gaf upp andann
Meu túmulo onde eu desisti da carneGröf mín þar sem gafst upp hold
No longo vale da geleira e frioÍ jökulsins langa dal og kalda

Eu sei que nunca mais voltoÉg veit ég aldrei kem til baka
De volta a sua casaTil baka heim til þín
Eu durmo muitoÉg leggst í svefninn langa
Em paz e tranquilidade em KaldadalÍ friði og ró í Kaldadal

Caverna branca morta friaDauðans hvíta hulan köld
Vegetação verde sufocaGrænan gróður kæfir
O curto dia de vida éLífsins dagur stuttur er
No longo vale da geleira e frioÍ jökulsins langa dal og kalda

Eu sei que nunca mais voltoÉg veit ég aldrei kem til baka
De volta a sua casaTil baka heim til þín
Eu durmo muitoÉg leggst í svefninn langa
Em paz e tranquilidade em KaldadalÍ friði og ró í Kaldadal
Eu durmo e nunca mais os diasÉg sef og aldrei dagar aftur
Minha noite eterna éNótt mín eilíf er
Eu durmo muitoÉg leggst í svefninn langa
Em paz e tranquilidade em KaldadalÍ friði og ró í Kaldadal