Stjörnuljós
Áður hjörtun slógu í takt
Orðin þurftu ekkert sagt
Bálið sem að brann svo bjart
Er horfið út í myrkrið svart
Vertu aftur stjörnuljós
Sem lýsir mér um dimma nótt
Og þegar veikist eldur þinn
þá skal ég ljá þér logann minn
Ekkert er eins og það var
Hjörtun okkar ísjakar
Brosin, draugar fortíðar
Brostnir draumar alls staðar
Ráfum týnd í þokunni
Viljum bara finna til
Lokuð augu ekki sjá
Að fjarlægð gerir fjöllin blá
Mundu mig og ég man þig
Getum ennþá snúið við
Tíminn græðir gömul sár
þú og ég í þúsund ár
Luz das Estrelas
Antes nossos corações batiam em sintonia
As palavras não precisavam ser ditas
A fogueira que queimava tão brilhante
Desapareceu na escuridão negra
Seja novamente luz das estrelas
Que ilumina minha noite escura
E quando sua chama fraquejar
Eu te darei meu fogo
Nada é como era antes
Nossos corações são icebergs
Os sorrisos, fantasmas do passado
Sonhos quebrados por toda parte
Perdidos na névoa
Só queremos nos encontrar
Olhos fechados não conseguem ver
Que a distância faz as montanhas parecerem azuis
Lembre-se de mim e eu me lembro de você
Ainda podemos voltar atrás
O tempo cura velhas feridas
Você e eu por mil anos