Apologija Laibach

Od kdaj, sinovi resnice, ste bratje noc'i?
Kaj roke vas'e s krvjo rdec'i?

Eksplozija v noc'i je roz'a gorja,
opravic'iti z njo se nic'esar ne da.
Razbiti mogoc'e oltarja ni,
oltarja laz'i, ki oblike mnoz'i.

Brezma dez'na slika, brezbolne luc'i,
edina zavetja srhljivih noc'i.

Otroci duha smo in bratje moc'i,
katere obljuka se ne izvrs'i.
Smo c'rni duhovi od tega sveta,
opevarno noro podobo gorja.

Razlaga je bic' in ti krvavis':

Po stotic' razbijte zrcalo sveta, -
vas' trud je zaman. Presegli smo noc':
nas' dolg je poplac'an
in nas'a je luc'.

(Since when, sons of truth, are you the brothers of night?
What colors your hands with the redness of blood?

The explosion in the night is the flower of woe,
nothing can be justified by it.
The altar cannot be destroyed,
the altar of lies, that multiplies shapes.

The spotless picture, the painless light,
the only harbors of the terrible night.

We are the children of the spirit and the brothers of strength,
whose promises are not fulfilled.
We are the black ghosts of this world,
we sing the mad image of woe.

The explanation is the whip and you bleed.

Break the mirror of the world for the hundredth time, -
all your efforts are in vain. We have overcome the night:
our debt has been paid
and the light is ours

Desculpa Laibach

Desde quando, filhos da verdade, vocês são irmãos da noite?
E que suas mãos vermelho sangue vermelho?

A explosão da noite é a rosa das montanhas
Nada pode ser desculpado com isso
Não há possibilidade de quebrar o altar
O altar do mentiroso, que multiplica as formas

Pintura de chuva louca, luzes indolores
Os únicos abrigos de noites assustadoras

Somos filhos do espírito e irmãos de poder
Cuja promessa não foi cumprida
Somos espíritos negros deste mundo
Ópera imagem louca das montanhas

A explicação é chicote 'e você sangra'

Quebre o espelho do mundo pela centésima, -
Seu esforço é em vão. Estamos além da noite '
Nossa dívida é inundada
E nossa e é luz

(Desde que, filhos da verdade, vocês são os irmãos da noite?
Que cores suas mãos têm com a vermelhidão do sangue?

A explosão da noite é a flor da angústia
Nada pode ser justificado por isso
O altar não pode ser destruído
O altar da mentira, que multiplica formas

A imagem impecável, a luz indolor
Os únicos portos da noite terrível

Nós somos filhos do espírito e irmãos de força
Cujas promessas não são cumpridas
Nós somos os fantasmas negros deste mundo
Nós cantamos a imagem louca de aflição

A explicação é o chicote e você sangra

Quebre o espelho do mundo pela centésima vez, -
Todos os seus esforços são em vão. Superamos a noite
Nossa dívida foi paga
E a luz é nossa

Composição: