Lechia, Ario-Słowiańska Potęga

Słońca znak wciąż płonie w naszych sercach
Na ustach śmierć w rogom, a w myślach zemsta
Z boju w bój podążamy wciąż
Ojcem naszym wilk, matką zaś jest noc

Gniewne oblicza naznaczone wiatrem Północy
Aryjskie plemię powstałe z kosmicznej mocy
Stalowe pięści do walki gotowe
Dziś każdy sługa jahwe pochyli przed nami swą głowę

Dla naszej pogańskiej ojczyzny Polski nastaną lepsze dni
Powróci Świętowit I inni Bogowie sławskiej Krwi
Przebudźcie się więc biali dumni wojownicy
Wzywa was Perun do swej stawicy
Niczym orzeł na niebie On gromem wskazuje nam drogę
Bysmy brnąc do zwycięstwa wzbudzali w swych wrogach trwogę

Prawda jest w naszym głosie
ŚWiatło przynieśli nam już nasi Przodkowie
Abyśmy sami stanowili o własnym losie
Bo myśmy waleczni I nieugięci Ariowie

Wartości Praojców I ich symbole
To nasze korzenie twórczej woli
Jak omszałe głazy trwamy na ich straży
Bezwzględni dla obcych kiedy los naszego narodu się waży

Niewzruszeni wciąż pamiętamy by na straży naszych świętości stać
Dziś wiara Ojców wzywa wciąż nas
Głos Krwi obwieszcza Swastyki blask
Zwycięstwa naszego triumf, śmierć niestraszna nam