395px

Calafateando Sonhos

Leonardo Siré

Calafateando Sueños

Cuando apenas ocurre la mañana, ay si
Una sombra se confunde con el agua, ay no
Zamora hombre viejo, empuja la chalana
Su cuerpo curtido, tiene la edad del alma

El idioma del agua anda en sus ojos, ay si
Y saben sus manos que es el hambre, ay no
Por el camalotal, se va en sombra don Zamora
Con su silencio, que se parece mucho a la soledad

Duendecitos del río, en que vientos vive el cazón
Diosito de la distancia, acuérdate de tu pescador
Cuando los grillos llenen de canciones la noche
Volverá con sus tristes redes, y su sustento de dolor

Que el Cristo multiplicador de panes y de peces
Baje su milagro al agua de los pobres, señor
Que se despene el alma, y el río diga su oración
Para calafatear los sueños, aunque la vida diga no

Calafateando Sonhos

Quando a manhã mal começa, ai sim
Uma sombra se confunde com a água, ai não
Zamora, homem velho, empurra a canoa
Seu corpo marcado, tem a idade da alma

O idioma da água brilha em seus olhos, ai sim
E suas mãos sabem o que é a fome, ai não
Pelo camalotal, vai na sombra o velho Zamora
Com seu silêncio, que se parece muito com a solidão

Duendecitos do rio, em que ventos vive o tubarão
Deus da distância, lembre-se do seu pescador
Quando os grilos encherem de canções a noite
Voltará com suas tristes redes, e seu sustento de dor

Que o Cristo multiplicador de pães e peixes
Desça seu milagre na água dos pobres, senhor
Que a alma se despenteie, e o rio diga sua oração
Para calafatear os sonhos, mesmo que a vida diga não

Composição: Leonardo Siré