La Mare
La mare brodava, ai, al vespre l'aixovar
Per a la filla venidora brodava-li els panys
Pensaria en mon pare al temps de partida,
Que era a tothora,
FEMANT ELS XIPRERS a dintre la tomba
Ja va mudat, el tratge de quan fou maridat
Als muscles va, tots de dol amb plor
No vol anar i diu que tindrà fred per la nit
I que al ventre floriran rovellons
Ja van caiguent reixiu i gessamins
Al pati i al manil de la vídua.
Ja el dia va eixint
I fils de blanc cotó a sobre terra són
A Mãe
A mãe bordava, ai, ao entardecer o enxoval
Para a filha que vem, bordava os panos
Pensaria no meu pai na hora da partida,
Que estava sempre,
Fazendo os ciprestes dentro da sepultura
Já estava mudado, o traje de quando foi casado
Nos ombros, todos de luto com choro
Não quer ir e diz que vai sentir frio à noite
E que na barriga vão brotar cogumelos
Já estão caindo as flores e os jasmins
No pátio e na mão da viúva.
Já o dia está amanhecendo
E fios de algodão branco sobre a terra estão
Composição: Aranda / López