De koe
De koe is bezig met kalven
Al uren staat ze verdwaasd voor zich uit te staren. Alsof het haar niet aangaat
Onder haar staart hangt de gebroken vruchtblaas glibberig een eindje naar buiten. Af en toe schokken de zware uiers. Gelaten ondergaat ze het
Het is haar derde kalf. Ze graast niet. Ineens schokt haar hele lijf. Ze laat een klagelijk geluid horen. Twee kleine hoeven worden zichtbaar. De boer bindt er een touw omheen. Het touw is vastgemaakt aan een eind touw dat hij overdwars beetpakt. Voorzichtig begint hij te trekken. Zachtjes, harder, even niet
Hij voelt aan het meegeven van de koe wat hij kan doen
Ze beeft
De boer weet dat hij nu kan trekken met al zijn kracht
Daar is de kop: klein, nat, de ogen nog dicht
Het kalf blijft een poosje aan de navelstreng in de wei liggen, dan wordt het van de moeder losgesneden. Moe, geduldig en eeuwenoud likt ze het schoon
De boer gaat naar binnen en drinkt een borrel omdat het een kalf is. Op een stier wordt niet gedronken
Even later graast de koe. Het kalfje staat onzeker op zijn hoge poten
Het begint te wennen aan het licht en zoekt de uiers
Af en toe valt het op de knieen, maar met een ongewoon doorzettingsvermogen richt het zich weer op
Het vindt een soort spreidstand uit, waarmee het zich schrap zet op deze aarde
A Vaca
A vaca está parindo
Há horas ela fica atordoada, olhando para o nada. Como se não fosse com ela
Debaixo da cauda, a bolsa rompida escorrega um pouco para fora. De vez em quando, as tetas pesadas tremem. Aceitando, ela suporta
É seu terceiro bezerro. Ela não come. De repente, seu corpo todo estremece. Ela solta um gemido triste. Duas patinhas pequenas aparecem. O fazendeiro amarra uma corda em volta. A corda está presa a um pedaço de corda que ele segura na horizontal. Com cuidado, ele começa a puxar. Devagar, mais forte, um momento sem puxar
Ele sente pelo jeito que a vaca cede o que pode fazer
Ela treme
O fazendeiro sabe que agora pode puxar com toda a sua força
Ali está a cabeça: pequena, molhada, os olhos ainda fechados
O bezerro fica um tempo na placenta no pasto, depois é cortado da mãe. Cansada, paciente e antiga, ela lambe o bezerro
O fazendeiro entra e toma um trago porque é um bezerro. Não se bebe em cima de um touro
Um pouco depois, a vaca pastando. O bezerro se levanta inseguro em suas patas longas
Ele começa a se acostumar com a luz e procura as tetas
De vez em quando, ele cai de joelhos, mas com uma determinação incomum, se levanta novamente
Ele encontra uma espécie de posição firme, se estabilizando nesta terra