Het huis
De rug naar de bergen
De ogen naar zee
Het hoofd in de zon en de regen
Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond
Houdt het de stormen tegen
Dat is het huis waar vogels ieder jaar
Onder het oude dak nieuwe nesten bouwen
Waar elke muur al zoveel heeft verduurd
Dat hij alleen maar vraagt om meer vertrouwen
De rug naar de bergen, de ogen naar zee
Tussen de klaverweiden
Overziet het het dal dat het hele jaar bloeit
Blijft het zijn armen spreiden
Dat is het huis waar vogels ieder jaar
Onder het dak beginnen aan hun leven
Dat is het huis dat ons meer ruimte geeft
Dan wij een leven lang aan and'ren geven
En waar ik ook ga of waar ik ook sta
Het huis zal m'n reisdoel wezen
Met z'n voeten al eeuwenlang vast op de grond
Ach, laat het er altijd wezen
Dat huis, dat thuis, waarin ik alles won
Waarin ik ongemerkt zoveel heb verloren
Dat huis waarin ik toch opnieuw begon
Waarin ik ben gestorven en geboren
A Casa
De costas para as montanhas
Os olhos para o mar
A cabeça sob o sol e a chuva
Com os pés firmes no chão há séculos
Resiste às tempestades
Essa é a casa onde os pássaros todo ano
Sob o velho telhado constroem novos ninhos
Onde cada parede já suportou tanto
Que só pede mais confiança
De costas para as montanhas, os olhos para o mar
Entre os campos de trevo
Vê o vale que floresce o ano todo
Continua abrindo os braços
Essa é a casa onde os pássaros todo ano
Sob o telhado começam suas vidas
Essa é a casa que nos dá mais espaço
Do que damos a outros a vida inteira
E onde quer que eu vá ou onde eu esteja
A casa será meu destino
Com os pés firmes no chão há séculos
Ah, que ela sempre esteja aqui
Essa casa, esse lar, onde conquistei tudo
Onde sem perceber perdi tanto
Essa casa onde recomecei
Onde morri e renasci.