395px

Deixe as Crianças Virem até Mim

Liselore Gerritsen

Laat de kindertjes tot mij komen

Op het bospad op de hei
Tussen de dotters in de wei
Overal kwam mijn kinderjezus
In zijn witte jurk voorbij
Z'n glimlach achter beslagen ramen
Ik wreef ze schoon om beter te zien
Of hij me wel van gist'ren herkende
Van bij de berkenboom misschien

Want laat de kindertjes tot mij komen
Zei de wind in de berkenbomen
En verhinder ze niet om te komen
Want hunner is het rijk

Op het bospad op de hei
Tussen de dotters in de wei
Overal kon ik hem tegenkomen
Overal kwam hij voorbij
In doorzichtig herfstige nevels
Zijn armen open, eindeloos wijd
En de zonnestraal die ik ving in mijn ogen
Was zijn blik op mijn kindertijd

Want laat de kindertjes tot mij komen
Zei de storm in de kale bomen
En verhinder ze niet om te komen
Want hunner is het rijk

Ik bracht hem mijn poppen zonder armen
Bracht hem mijn drift en mijn pijn
Bracht hem mijn angstige kinderdromen
En mijn zieke konijn
En liep ik over verse sneeuw
In het licht van de maan
Zag ik aan het zilveren paadje
Dat hij alvast vooruit was gegaan

Want laat de kindertjes tot mij komen
Zong de wind in de winterbomen
En verhinder ze niet om te komen
Want hunner is het rijk

Sindsdien is vooral veranderd
Dat ik geen klein kind meer ben
Hoewel ik er niet goed aan kan wennen
Dat ik hem nergens meer herken
Want de kinderen die buiten spelen
Ze kijken me vaak verwonderd aan
Ze kijken alsof ik de enige ben
Die hem niet voorbij ziet gaan

Laat de kindertjes tot mij komen
Het waren misschien wel kinderdromen
Maar verhinder de kinderen niet om te dromen
Want hunner is het rijk

Deixe as Crianças Virem até Mim

No caminho da floresta na charneca
Entre os lírios no campo
Por toda parte vinha meu Jesus criança
Com seu vestido branco passando
Seu sorriso atrás de janelas embaçadas
Eu limpei para ver melhor
Se ele me reconhecia da última vez
Talvez sob a árvore de bétula

Pois deixe as crianças virem até mim
Disse o vento nas árvores de bétula
E não as impeça de vir
Pois delas é o reino

No caminho da floresta na charneca
Entre os lírios no campo
Por toda parte eu podia encontrá-lo
Por toda parte ele passava
Na névoa transparente do outono
Seus braços abertos, infinitamente largos
E o raio de sol que eu peguei nos meus olhos
Era seu olhar sobre minha infância

Pois deixe as crianças virem até mim
Disse a tempestade nas árvores nuas
E não as impeça de vir
Pois delas é o reino

Eu trouxe a ele minhas bonecas sem braços
Trouxe minha raiva e minha dor
Trouxe meus medos infantis
E meu coelho doente
E enquanto eu caminhava sobre a neve fresca
À luz da lua
Vi pelo caminho prateado
Que ele já tinha ido à frente

Pois deixe as crianças virem até mim
Cantou o vento nas árvores de inverno
E não as impeça de vir
Pois delas é o reino

Desde então, principalmente mudou
Que eu não sou mais uma criança pequena
Embora eu não consiga me acostumar
Que não o reconheço mais em lugar nenhum
Pois as crianças que brincam lá fora
Me olham muitas vezes com espanto
Elas olham como se eu fosse o único
Que não o vê passar

Deixe as crianças virem até mim
Talvez fossem apenas sonhos infantis
Mas não impeça as crianças de sonhar
Pois delas é o reino

Composição: