395px

Deus da Madeira

Lovijatar

Puujumala

Korpikuusen kuiskeessa seisoo puujumala
Uinuu unta ikuista metsän varjoissa
Ojentuvat oksat kuivat kohti kulkijaa
Astuu askel arvaamaton halki matotuulen

Tanssii varjot kasvoilla puujumalan
Kun virvatulet loistaa
Hourii henget kärpässienten katkuissa
Kun metsä vastaa

Tuuittelee pohjatuuli miestä poloista
Pohjoisen pajupuroilla

Käärme kivikehään luikersi myrkyn karvaan suustaan sylkäisi
Tuhat kieltä lipoo huulia kiiltää sata silmää madolla

Korpikuusen kuiskeessa seisoo puujumala
Uinuu unta kutunluista pakanalammen rannalla

Seilaa pilvet jäisen taivaan pinnalla
Kun uhrikokko loistaa
Suomii pohjatuuli miehen kasvoja
Kun polvilleen taipuu

Tuuittelee tumma laulu puisen jumalan
Varjoissa kuusten neulasten

Kiiltää korpin sulat tulessa
Kutsuu luokseen öisen kulkijan
Säihkyy revontulet taivaalla
Kaikuu huudot kohti vuoria

Nousee ihmisparka mudasta
Lähtee juoksuun kohti valoa
Herää jokin voima unesta
On sille pakko vastata

Hämärän kulkija
Ei pysty muuttamaan
Askelten kulkua

Deus da Madeira

No sussurro do pinheiro negro, está de pé o deus da madeira
Dormindo um sono eterno nas sombras da floresta
Os galhos secos se estendem em direção ao viajante
Um passo inesperado atravessa o vento rastejante

As sombras dançam no rosto do deus da madeira
Quando as luzes das lamparinas brilham
Os espíritos deliram no cheiro dos cogumelos
Quando a floresta responde

O vento do norte assobia para o pobre homem
Nas ribeiras do norte

A serpente deslizou na rocha e cuspiu veneno amargo
Mil línguas lambem os lábios, cem olhos brilham na cobra

No sussurro do pinheiro negro, está de pé o deus da madeira
Dormindo um sono de cabra na margem do lago pagão

Navega as nuvens na superfície do céu gelado
Quando a fogueira de sacrifício brilha
O vento do norte esbofeteia o rosto do homem
Quando ele se curva aos joelhos

O canto sombrio chama o deus de madeira
Nas sombras das agulhas de pinheiro

As penas do corvo brilham no fogo
Chama o viajante noturno para perto
As auroras dançam no céu
E os gritos ecoam em direção às montanhas

O pobre homem se levanta da lama
Começa a correr em direção à luz
Algo desperta de um sonho
É preciso responder a isso

O viajante da penumbra
Não consegue mudar
O curso dos passos

Composição: