De Rust Van de Nacht
In de straten branden lichten
om ook 's nachts te kunnen zien
en je ziet veel gezichten
ook al is het ver na tien
In de nacht begin mijn leven
als de meeste slapen gaan
er valt zoveel te beleven
in het schijnsel van de maan
mijn dromen die komen in de nacht
wanneer mij de rust overvalt
ik voel mij niet langer gehaast
een tijdloze tijd keert elke nacht weer
mijn liedjes die komen in de nacht
wanneer mij de rust overvalt
ik voel mij niet langer gehaast
een tijdloze tijd keert elke keer weer
In het donker hoor je praten
met een opgewekte stem
in het parkje zo verlaten
waar ik elk stekje ken
En dan denk ik in gedachten
waarom dit me zo bevalt
in het donker van de nachten
als de rust me overvalt
mijn liedjes die komen in de nacht
wanneer de rust mij overvalt
ik voel mij niet langer gehaast
een tijdloze tijd keert elke keer weer
Do Silêncio da Noite
Nas ruas as luzes brilham
pra que a gente possa ver à noite
e você vê muitos rostos
mesmo que já seja tarde pra caramba
Na noite minha vida começa
quando a maioria já tá dormindo
tem tanta coisa pra viver
na luz da lua que brilha
meus sonhos vêm na noite
quando a calma me invade
não me sinto mais apressado
um tempo sem fim volta toda noite
minhas músicas vêm na noite
quando a calma me invade
não me sinto mais apressado
um tempo sem fim volta toda vez
No escuro você ouve conversas
com uma voz animada
no parque tão deserto
onde conheço cada cantinho
E então eu fico pensando
por que isso me faz tão bem
no escuro das noites
quando a calma me invade
minhas músicas vêm na noite
quando a calma me invade
não me sinto mais apressado
um tempo sem fim volta toda vez