De Totem
Met een rattentand
maakte ik ruimte voor u
rits voor rits verloor ik
mijn rechterhand
Nagels krabten bloedend
een symbool van kracht door pijn
Daar rees Hij omhoog
met mijn linkerhand zich voedend
Ik beet het hout, dat
gestaag was geblakerd
(en) kleurde de krachtige Ziener
tot ik geen kaak meer had
Doffe slagen van mijn hoofd
vormden zijn heilig huis
Weet gij hoe men zal branden?
Het vuur mag nooit gedoofd
Vol lof was den Vereerden
in der tijden begin
Daar rees Hij omhoog
waar Hij huiswaarts keerde
De Totem
Com um dente de rato
fiz espaço pra você
zip por zip eu perdi
minha mão direita
Unhas arranhando, sangrando
um símbolo de força pela dor
Lá Ele se ergueu
se alimentando com minha mão esquerda
Eu mordi a madeira, que
queimava lentamente
(e) coloriu o Poderoso Vidente
até que eu não tivesse mais mandíbula
Socos surdos na minha cabeça
formaram Sua casa sagrada
Você sabe como se queima?
O fogo nunca deve se apagar
Cheio de louvor estava o Reverenciado
no início dos tempos
Lá Ele se ergueu
onde Ele voltou para casa