Op een been kun je niet lopen

Het is begonnen met die advertentie
Die ik es een keertje in de krant zag staan
Schafte u zich reeds een tweede auto aan
En dat had ik nog niet gedaan
Ik ben toen gauw een tweede wagentje gaan kopen
En al spoedig ook een tweede teevee
Want op 1 been kun je niet lopen
Nee dat is zo'n armetierig idee
Toen nam ik overal een tweede van, wat maar naar status rook
Een tweede huis, een tweede jacht, een tweede psychiater ook
Ik dacht, ik heb er altijd hard voor moeten werken
Dus waarom zou ik mijn bestedingen beperken
En na de aankoop van mijn tweede Stradivariusviool
Ging ik meteen weer naar een hele andre winkel
Ik zei: Meneer, is een juke-box ook een statussymbool
En hij zei: Ja
En ik zei: O
Geef mij d'r twee
Wat hij toen dee

O wat was het confortabel bij mij thuis
's Avonds bij twee open haarden, en twee netten op de buis
En dan voelde ik mij dubbel zo ontspannen
Met mijn twee mannen, ja want ik had ook twee mannen
Het waren allebei bijzonder knappe heren
En 'k was zo blij, dat ik me die kon permitteren
Want dat geeft toch zo'n gezelligheid in huis
O wat was het confortabel bij mij thuis

En ondertussen ging ik door met kopen
Spoedig kocht ik ook een tweede tennisbaan
En ik schafte mij een tweede teckel aan
Want dat had ik nog niet gedaan
Er bleef zo hier en daar nog wel een gaatje open
En daarom kocht ik ook een tweede swimmingpool
Want op 1 been kun je niet lopen
Nee dat is zo'n armetierig gevoel
Maar als ik thuis kwam van het winklen, zwaar bepakt en zwaar bevracht
Dan lag mijn ene man te dommelen op mijn tweede berenvacht
En zat mijn tweede op mijn tweede poef te gapen
Want meestal hadden ze niet al te best geslapen
Dat komt, dat bed dat ik toen had was ietwat aan de nauwe kant
En daarom ging ik naar een goeie beddewinkel
Ik zei: Meneer, is een hemelbed een statussymbool
En hij zei: Ja
En ik zei: O
Geef mij d'r twee
Wat hij toen dee

O, wat was het bij mij thuis geriefeluk
Want ik had nu ook twee bedden, en dat scheelt meteen een stuk
En nu sliepen we heel diep en heel tevreden
Ik in het ene en mijn mannen in het tweede
Ik hield zo innig van mijn beide lieve vrinden
Die het ook samen steeds uitstekend konden vinden
En we bloeiden en we blaakten van geluk
O, wat was het bij mij thuis geriefeluk

't Was dus een slag
Toen op een dag
Mijn beide mannen onverhoeds de benen namen
Ze zeiden: Nel
Het spijt ons wel
Maar after all bevalt het ons toch beter samen
Ze zijn gaan wonen in een flat in Vinkeveen
En daar hebben ze nu maar van alles 1
1 Tandeborstel
En 1 washandje
En 1 scheerapparaat met 1 tondeus
En voor mijn part krijgen ze allebei een tweeling door hun neus
Ja daar blijf ik altijd nog op hopen
Want op 1 been kun je niet lopen