Likgökens fest
I väg du for, bevingade bror
Ge tal, om disernas val
Var lyckan er stor? Där likskeppen ror
Jag ser dina köttfyllda klor
Vi foren nog väl, då vi ratade träl
Till fest var vi ärad gäst
Där män slets ihjäl, till järnklingors gräl
Vi fröjdas och mottoges väl
Järnklingors gräl
Jag såg spjutfyllda fält
Med en kung vars följe torde stilla våran svält
Där föll härens drott
Och hans lik gav blåa ögon till vår lott
Och där, just där valplatsen stod
Flöda ungmannars mod
Strömma strida älvar av blod
Som flöt till en rödfärgad flod
För oss så God
Jag, jag flög med mitt bud
Så snart som de vilat, vilat stridslurens ljud
Och visst, visst är nu mitt ord
Att de korat de fallna till ditt bord
Inget liv kvar på dess hed
Blott det gyllene gull, som de tävla om och stred
Jag ger dig likgökens ed
Att dina diser över himmelen red
A Festa dos Mortos
Pra onde você foi, irmão alado
Fale, sobre as escolhas das divindades
Foi grande a sua sorte? Onde os barcos de mortos navegam
Eu vejo suas garras cheias de carne
Nós fomos bem, quando rejeitamos a servidão
Fomos convidados de honra à festa
Onde homens eram despedaçados, em brigas de lâminas
Nos alegramos e fomos bem recebidos
Brigas de lâminas
Eu vi campos cheios de lanças
Com um rei cujo séquito deveria saciar nossa fome
Ali caiu a rainha do exército
E seu corpo deu olhos azuis à nossa sorte
E ali, bem ali, onde o local de escolha estava
Fluía a coragem dos jovens
Rios turbulentos de sangue
Que corriam para um rio avermelhado
Para nós, tão bom
Eu, eu voei com minha mensagem
Assim que eles descansaram, descansaram do som da trombeta de guerra
E com certeza, com certeza agora é minha palavra
Que eles coroaram os caídos à sua mesa
Nenhuma vida restou naquele campo
Apenas o ouro brilhante, pelo qual lutaram e competiram
Eu te dou o juramento da festa dos mortos
Que suas divindades cavalguem sobre o céu