Scrisoare de Bun Ramas
Iubito, cata lume intre noi,
Numaratori de ploi din doi in doi
Si dintr-un ochi de dor necunoscut,
Cate zapezi pe buze ne-au crescut...
Asculta-ma si lasa-ma sa strig,
Mi-e frica de-ntamplare si mie frig
Si nu mai vreau sa stiu pan-la sfarsit
Cine-a iubit frumos, cine-a gresit,
Cine-a facut spre noapte primul pas,
Cine-a plecat din joc, cine-a ramas,
Cine si-a smuls peretii rand pe rand,
Cine s-a-ntors mereu cu ziua-n gand,
Cine a pierdut si cine a castigat
De toate inlantuit sau dezlegat,
Cine a crezut mai mult in celalalt,
Sub cerul prea strain si prea inalt.
Iubito, cata lume intre noi,
Numaratori de ploi din doi in doi
Si dintr-un ochi de dor necunoscut,
Cate zapezi pe buze ne-au crescut...
Cand am sa uit cum suna glasul tau,
Decat tacerea, ce-mi va fi mai rau
Si cum sa pot sub stele innopta
Cand nu mai simt ce-nseamna umbra ta?
Numaratori de ploi din doi in doi
Iubito, cata lume intre noi.
despedida carta
Mel, quantas pessoas entre nós,
Número de chuva a cada dois
E um olho anseio desconhecido
Quantas neve nos lábios eles têm crescido ...
Ouça-me e deixe-me chorar,
Eu tenho medo do frio ntamplare e me
E eu não quero saber o pan-end
Quem namorado bonito, quem estava errado,
Quem fez o primeiro passo para a noite,
Quem deixou o jogo, que permaneceu
Quem rasgou as paredes, um por um,
Quem está de volta-n sempre acontecendo,
Quem perdeu e quem ganhou
Tudo acorrentado ou desatado,
Quem acreditou mais no outro,
A céu aberto também externa e muito alto.
Mel, quantas pessoas entre nós,
Número de chuva a cada dois
E um olho anseio desconhecido
Quantas neve nos lábios eles têm crescido ...
Quando eu esquecer como sua voz soa,
Do que o silêncio, que será pior
E como eles podem passar a noite sob as estrelas
Eu já não sinto o que isso significa sua sombra?
Número de chuva a cada dois
Mel, quantas pessoas entre nós.