Tradução gerada automaticamente

Ur Själslig Död
Månegarm
Ur Själslig Död
Eldens starka ljus bränner i mina ögon,
likt törnets sting en gång bränt.
Svett täcker en trött och sargad kropp,
tomhet fyller ett skändat sinne … en själ itu.
Likt tusen år i dödens kalla sömn,
vänder jag åter ur … själslig död.
Ett valv av löv ovan trädens stam,
denna plats för mig så bekant.
Likt den pelarsal i norr,
som jag lämnade en gång.
Likt tusen år i dödens kalla sömn,
vänder jag åter ur … själslig död.
Ur själslig död!
Svaga bilder av drömmar,
vindlande djup, dunkla ord.
Vansinnets sömn,
som förgiftad återigen …
"Minns min röst, du son av Norden …
en gång stungen av törnets tand.
Dömt var blodet, dömd var själen;
du kom till mig i vargtörnets namn."
En mörk skepnad bortom eldens sken,
stilla vakande i sin vargahamn.
Efter sin långa hemfärd,
den gamle var åter här igen …
Likt tusen år i dödens kalla sömn,
vänder jag åter ur … själslig död.
[Translate to English:]
The bright light of the fire burns my eyes
Like the sting of the thorn once burned
Sweat covers a lacerated and tired body
Emptiness fills a desecrated mind, a soul torn in two...
Like a thousand years, in the cold sleep of death
I return from... Soul Death
A vault of leaves above the tree trunks
This place, so well-known to me
Like the pillared hall of the North
That I once left
Like a thousand years, in the cold sleep of death
I return from... Soul Death
Vague images of dreams
Winding depths, obscure words
The sleep of insanity
As if poisoned once again...
Do you remember my voice, you son of the North...
Once stung by the thorn's tooth
Doomed was the blood, doomed was the soul...
You came to me in the name of the wolf thorn
A dark phantom beyond the light of the fire
Quietly watching in its wolf guise
After his long journey home
The Old One was here once more
Like a thousand years, in the cold sleep of death
I return from... Soul Death
Da Morte da Alma
A luz forte do fogo queima meus olhos,
como o espinho que uma vez queimou.
Suor cobre um corpo cansado e ferido,
vazio preenche uma mente profanada... uma alma despedaçada.
Como mil anos no sono frio da morte,
eu volto de... Morte da Alma.
Um teto de folhas acima dos troncos das árvores,
este lugar, tão familiar pra mim.
Como o salão de colunas do Norte,
que eu deixei uma vez.
Como mil anos no sono frio da morte,
eu volto de... Morte da Alma.
Da morte da alma!
Imagens vagas de sonhos,
profundezas sinuosas, palavras obscuras.
O sono da insanidade,
como se envenenado mais uma vez...
"Lembra da minha voz, filho do Norte...
um dia picado pelo dente do espinho.
O sangue estava condenado, a alma estava condenada;
você veio até mim em nome do espinho lobo."
Um fantasma escuro além da luz do fogo,
observando em sua forma de lobo.
Após sua longa jornada de volta,
o Velho estava aqui mais uma vez...
Como mil anos no sono frio da morte,
eu volto de... Morte da Alma.



Comentários
Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra
Faça parte dessa comunidade
Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Månegarm e vá além da letra da música.
Conheça o Letras AcademyConfira nosso guia de uso para deixar comentários.
Enviar para a central de dúvidas?
Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.
Fixe este conteúdo com a aula: