395px

O Fim da União

Mokoma

Liiton loppu

Aurinko matkaa länteen kultavaunuissaan
Taivaanranta hiljaa sammuu,
Kuten liekki minussa
Olet saanut kaiken omistani loppumaan
Silti pian idästä jo saavut lisää vaatimaan
Voi kuinka minua rakastatkaan

En kasvojeni uurteilla jaksa kantaa enää pisaraakaan
On kasvojeni uurteilla surun levittämää piikkilankaa

Aamu lupaa pahaa, ilta vielä pahempaa
Jos enää vähintäkään pyydät,
Ei jää jäljelle mitään
Olen vain nahkaa, luita joita kolottaa
Viiltäkö se veitsi paljon, millä minut palkitaan
Voi kuinka minua rakastatkaan

Ei kasvojeni uurteilla karehdi hymy edes vähäinenkään
Voi kasvojeni uurteilta lukea ihmishädän päiväkirjaa

En kasvojeni uurteilla jaksa kantaa enää pisaraakaan
On kasvojeni uurteilla surun levittämää piikkilankaa
Ei kasvojeni uurteilla karehdi hymy edes vähäinenkään
Voi kasvojeni uurteilta lukea ihmishädän päiväkirjaa

O Fim da União

O sol viaja pro oeste em suas carruagens douradas
O horizonte se apaga lentamente,
Como a chama dentro de mim
Você fez tudo que eu tinha acabar
Ainda assim, logo do leste você vem exigir mais
Oh, como você me ama

Não consigo mais suportar uma gota sequer nas marcas do meu rosto
Nas marcas do meu rosto, a dor espalha arame farpado

A manhã promete coisas ruins, a noite ainda pior
Se você pedir mais um pouquinho,
Não vai sobrar nada
Sou apenas pele, ossos que doem
Corta fundo a faca, como serei recompensado
Oh, como você me ama

Nem um sorriso se esconde nas marcas do meu rosto
Oh, nas marcas do meu rosto, dá pra ler o diário da miséria humana

Não consigo mais suportar uma gota sequer nas marcas do meu rosto
Nas marcas do meu rosto, a dor espalha arame farpado
Nem um sorriso se esconde nas marcas do meu rosto
Oh, nas marcas do meu rosto, dá pra ler o diário da miséria humana

Composição: