Lumikukka
Alla lokakuisen sateen olen tällä tiellä
tulin taas kukat tuomaan
onhan sinun hyvä siellä?
Sade piiskaa sieluun kylmän
silmäkulmaan kyyneleet
kaukana olet elämästä
kuin lehdet tuuleen lentäneet
Älä pelkää yölintuni
ei jää yksin sielusi
talvi tuo minut luoksesi
Pitkään kestit murtumatta
läpi kärsit helvetin
kun kevään kanssa nukuit pois
minä kaiken menetin
Valokuvia hautajaisistasi
pala mennyttä aikaa
kyyneleet surusta kertovat
kaipaavat toisiaan halaa
On siitä jo kolme talvea
silti yhä viereesi kaipaan
on niin vaikea uskoa ettet enää tänne palaa
Flor de Luz
Sob a chuva de outubro estou neste caminho
voltei pra trazer flores
você está bem aí?
A chuva açoita a alma fria
nos cantos dos olhos lágrimas
você está tão longe da vida
como folhas que voaram ao vento
Não tenha medo, meu passarinho da noite
sua alma não ficará sozinha
o inverno me traz até você
Por muito tempo você aguentou firme
sofreu como no inferno
quando dormiu junto com a primavera
eu perdi tudo
Fotos do seu funeral
um pedaço do tempo que passou
as lágrimas falam de tristeza
sentem falta uma da outra, se abraçam
Já se passaram três invernos
mesmo assim, ainda anseio por você
é tão difícil acreditar que você não voltará mais aqui