395px

Água que Flui, Flores que Desvanecem (Renascido)

Nguyen Tran Trung Quan

nước chảy hoa trôi (Reborn)

có phải điều đau đớn nhất trong cuộc đời
đó là mình đành buông câu cách rời
gió làm sao níu mây trời mặn môi không nói nên lời
vừa cạnh bên bỗng thấy xa vời

tiếng mưa đêm tưởng rằng ai thầm khóc
tiếc thương thay phận hồng duyên trái ngang
dòng nước mắt tuôn rơi tình như cánh hoa nhẹ trôi
theo bóng người về nơi cuối chân trời
nát tan cõi lòng ta yêu thế nhưng cơ mà
chỉ nhận lại bao nhiêu xót xa

trần gian vấn vương gì
chìm trong đắng cay biệt ly
em mất rồi bầu trời đêm vỡ đôi
khép tương tư lại thôi lặng thầm nhìn xa xôi
nước mắt rơi cánh hoa vỡ đôi

tiếng mưa đêm tưởng rằng ai khóc than (khóc than)
tiếc thương thay phận hồng duyên trái ngang
dòng nước mắt tuôn rơi tình như cánh hoa nhẹ trôi
theo bóng người về nơi cuối chân trời
nát tan cõi lòng ta yêu thế nhưng cơ mà
chỉ nhận lại bao nhiêu xót xa

trần gian vấn vương gì
chìm trong đắng cay biệt ly
em mất rồi bầu trời đêm vỡ đôi
khép tương tư lại thôi lặng thầm nhìn xa xôi
nước mắt rơi cánh hoa vỡ đôi

giọt nước mắt tuôn rơi tình như cánh hoa nhẹ trôi
theo bóng người về nơi cuối chân trời
nát tan cõi lòng ta yêu thế nhưng cơ mà
chỉ nhận lại bao nhiêu xót xa

một người muốn ra đi người kia níu kéo được chi
vương vấn gì giọt buồn cay khoé mi
khép tương tư lại thôi lặng thầm nhìn xa mãi
nước mắt rơi cánh hoa vỡ đôi
nước mắt rơi hoa bay

Água que Flui, Flores que Desvanecem (Renascido)

é verdade que a dor mais profunda na vida
é ter que soltar as palavras de despedida
como o vento não consegue segurar as nuvens, a boca amarga não consegue se expressar
perto de mim, de repente, tudo parece tão distante

o som da chuva à noite faz pensar que alguém chora em silêncio
lamento pela sorte cruel do amor que se desfaz
as lágrimas caem como flores leves que flutuam
seguindo a sombra de alguém rumo ao fim do horizonte
partido em mil pedaços, meu coração ama tanto, mas
só recebe a dor que não acaba

o mundo se apega a quê
afundando na amargura da separação
você se foi e o céu da noite se quebrou em dois
fecho a saudade e fico em silêncio olhando longe
as lágrimas caem, a flor se parte em dois

o som da chuva à noite faz pensar que alguém chora (chora)
lamento pela sorte cruel do amor que se desfaz
as lágrimas caem como flores leves que flutuam
seguindo a sombra de alguém rumo ao fim do horizonte
partido em mil pedaços, meu coração ama tanto, mas
só recebe a dor que não acaba

o mundo se apega a quê
afundando na amargura da separação
você se foi e o céu da noite se quebrou em dois
fecho a saudade e fico em silêncio olhando longe
as lágrimas caem, a flor se parte em dois

uma lágrima cai como flores leves que flutuam
seguindo a sombra de alguém rumo ao fim do horizonte
partido em mil pedaços, meu coração ama tanto, mas
só recebe a dor que não acaba

uma pessoa quer partir, a outra tenta segurar
o que resta da tristeza nos olhos
fecho a saudade e fico em silêncio olhando para longe
as lágrimas caem, a flor se parte em dois
as lágrimas caem, flores que se vão

Composição: