Novembre
De Feliu Ventura a Miquel Martí Pol
Fou un fred i trist novembre
en la tardor del nostre plor,
de la terra naix un xiscle
testimoni d´una mort.
Amb la mirada bategaves
abans de la teua nit,
i amb les paraules desvetllaves
tots els silencis i els crits.
Jo tornaré a cridar el teu nom contra el vent.
En l´espai de les estrelles
t´has perdut en el meu cant,
però t´he trobat amb elles
i m´has fet entendre tant.
I ara que la terra calla
alce el meu puny novament,
i amb una nova tornada
farem brotar el moment.
Jo tornaré a cridar e teu nom contra el vent.
Contra el vent!
Contra el vent!
Contra el vent!
Contra el vent!
Novembro
De Feliu Ventura a Miquel Martí Pol
Foi um novembro frio e triste
na outono da nossa dor,
das terras surge um grito
testemunha de uma morte.
Com o olhar pulsando
antes da sua noite,
e com as palavras você despertava
todos os silêncios e os gritos.
Eu vou gritar seu nome contra o vento.
No espaço das estrelas
você se perdeu no meu canto,
mas eu te encontrei com elas
e você me fez entender tanto.
E agora que a terra silencia
levanto meu punho novamente,
e com um novo refrão
faremos brotar o momento.
Eu vou gritar seu nome contra o vento.
Contra o vento!
Contra o vento!
Contra o vento!
Contra o vento!