Siostry

irmãs

Siostry

Juventude, irmã mais nova de hojeMłodości, siostro młodsza dzisiejszego ja
Primavera do meu anoWiosno mojego roku
Na veia do sangue vivia uma gota fresca, lembranças pálidas brilhamW rdzy żył krwi świeżej kropla, bladych wspomnień blask
Sono sorrindo calmaSnu uśmiechnięty spokój
Antes que a sombra me chamasseNim mnie zawołał cień
A escuridão cresceu fora da terraWyrósł spod ziemi mrok
E a noite caiu das nuvens sobre a floresta mortaA noc opadła z chmur nad umarłym lasem
Outro mundo, outro eu, um rosto brilhante em um sonho brilhanteInny świat, inna ja, w jasnym śnie jasna twarz
Para onde foi a luz?Gdzie odeszło światło?

Eu assisto você de longe, onde o tempo me deixouOglądam cię z oddali, gdzie mnie rzucił czas
Como você cresceJak rośniesz
E você vai rir com o solI swoim śmiechem słońce poisz

Conheço o grito de cada folha há anosZnam liści krzyk każdego z lat
E mais a cada anoI z każdym rokiem bardziej
Deixe-me trazer o mundo mais pertoPozwala mi się zbliżyć świat
Descobrindo os rostos da vidaOdkrywać życia twarze
Eu rejeito a sombra, ilumino a escuridãoOdrzucam cień, rozświetlam mrok
Contanto que você puderDopóki tylko można
Amanhecer da primavera, que ele não gostariaWiosenny świt, co nie chciałby
Nada a saber sobre a noiteNic wiedzieć o wieczorze
Blackthorn com uma nuvem de pequenas flores brancasTarnina chmurą drobnych białych kwiatów
Vai explodir de novo e de novo e de novo e de novoWybuchać będzie raz po raz I raz po raz
Eu sou o mundo - uma galeria de luzes e fragrânciasJa jestem świat - galeria świateł I zapachów
Até a borda cheia de emoções experimentadas cem vezesPo brzegi pełna przeżywanych stokroć wzruszeń

A sombra ainda está cheiaDo pełni jeszcze cień
A morte ainda está para ser concluída, o que você pode pedir sem medoDo pełni jeszcze śmierć, o którą można prosić już bez lęku
Quando as folhas gritarem, deixarão de se unir à noite de outonoGdy liści krzyk umilknie, by zespolić się z jesienną nocą
Mas agora, a morte à distância acena quando as brasasLecz teraz śmierci z daleka skinąć, gdy zamajaczy
Entre as árvores anãs de um antigo pomarWśrod skarlałych drzew dawnego sadu
Mas agora para queimar, crescer, fluir, ser vento, águaLecz teraz płonąć, rosnąć, płynąć, być wiatrem, wodą
E rir com o solI swoim śmiechem słońce poić

Um mundo que você não queria saber me encontrouOdnalazł mnie świat, którego nie chciałaś znać
Eu sempre tenho um desejo por mimTrwający we mnie zawsze podskórną tęsknotą
Frio do norte, escondido nas raízes das árvoresPółnocny chłód, skryty w korzeniach drzew
Sob o céu brilhante do meio-dia de verãoPod jasnym niebem letniego południa
E eu me inclinei sobre a folha sonhando nas sombrasI pochyliłam się nad śniącym w cieniu liściem
O que na palma da mão ele protegeu uma gota friaCo w zagłębieniu dłoni chłodną kroplę chronił
Eu a toquei com um desejo por lábios rachadosDotknęłam jej pragnieniem spierzchniętych warg
E eu bebi uma sombra azul da noite de uma lata lisaI spiłam z gładkiej blaszki niebieski nocny cień

Os anos de gritos se encheramKrzyczące liśćmi lata wypełniły się
Estou pedindo neve sem medoO śnieg bez lęku proszę
Juventude, irmã mais nova, meu sonho distanteMłodości, siostro młodsza, mój daleki śnie
À noite você me segueWśród nocy ty idziesz za mną
Com sua risada você brilhará o solSwoim śmiechem słońce poisz