395px

Novembro

Rowwen Heze

November

Ut waas twellef oor in Venlo
Ut woort tied um nar hoes te gaon
Toen iemand zei, hee loep us mei
Ut is heer nog neet gedaon
Ik keek ow aan en ik schrok darvan
Ik hei ow jaore neet gezeen
Geej waart nog moei, net zo moei
Als toen gans in ut begin

Op ut kerkplein in November
Zaag ik ow veur den ierste kier
De wind dae weide door ow haor
En ik zaag ut gevaor
Ik zaag mien hand al in ow hand
En ik dog loep door loep door
Onderwaeg heb ik meej zelf verteld
Ut waas neet mier als un blaad dat velt

Maar un blaad dat velt en un book giet dicht
Mar wat bleef, dat waas ow gezicht
Overdaag de zon en 's nachts de maon
Ik kos ow oege neet weerstaon
Ik dog mier aan ow dan aan meej zelf
Ik dog daage aan un stuk
Wat is dit nou, moeie vrouw
Dit is weggegoeit geluk

En 's nachts in bed, slaop ik net
Komde geej op bezeuk beej meej
Mien bed is kald, mien kamer kaal
En ik droem haar dar staan
En geej ziet zacht als dons als vacht
En ik drei meej um ow hin
En in ow erm waer ik werm
en droem mien moeiste zin

Te vuul gedaogt te lang gewacht
Ik ging door op halve kracht
Der bleef niks mier over van dit schip
Ut dreef langzaam tot un stip
Tot un puntje aan de horizon
Op enne oceaan zoe groet
Ik heb alles overboord gegoeit
Un have die kwaam noeit

Ut waas 's merges vroeg in Venlo
Hoeg tied um nar hoes te gaon
Geej keek meej aan en ik keek ow aan
Van kiek os heer now staon
Ik peek ow hand en ik lachte want
Ow gezicht en owe naam
En hoe ge keekt ow haor weg streekt
Toen de zon aan de hemel kwaam

Novembro

Era quase meio-dia em Venlo
Era hora de ir pra casa
Quando alguém disse, ei, vem com a gente
Aqui ainda não tá feito
Eu te olhei e me assustei
Não te vi há anos
Você ainda tá linda, tão linda
Como no começo de tudo

Na praça da igreja em Novembro
Te vi pela primeira vez
O vento soprava pelo seu cabelo
E eu vi o perigo
Eu vi minha mão na sua mão
E eu fui, fui em frente
No caminho, eu me disse
Não era mais que uma folha que cai

Mas uma folha que cai e um livro que se fecha
Mas o que ficou foi seu rosto
Durante o dia o sol e à noite a lua
Eu não consigo resistir aos seus olhos
Eu pensei mais em você do que em mim
Eu pensava dia e noite
O que é isso, mulher linda
Isso é felicidade jogada fora

E à noite na cama, não consigo dormir
Você vem me visitar
Minha cama tá fria, meu quarto vazio
E eu sonho que você tá lá
E você é suave como pluma, como pelagem
E eu me viro pra te abraçar
E no seu braço eu me aquecia
E sonho meu desejo mais bonito

Esperei tempo demais
Eu fui seguindo em marcha lenta
Não sobrou nada desse barco
Ele flutuava devagar até um ponto
Até um ponto no horizonte
Em um oceano tão grande
Eu joguei tudo pela borda
Uma âncora que nunca veio

Era de manhã cedo em Venlo
Hora de ir pra casa
Você me olhou e eu te olhei
Olha como estamos agora
Eu peguei sua mão e sorri porque
Seu rosto e seu nome
E como você olhou, seu cabelo balançou
Quando o sol apareceu no céu

Composição: