Jan de Lichte
Op de markt van Aalst
Bonkt elk hart in ieders keel
Gretig aanschouwt de massa
Het gruw'lijk tafereel
Een droom van vrijheid
Slaat de beul direkt aan scherven
Verbrijzeld op het rad
Zal Jan de Lichte sterven
De bende was te groot geworden
In het Vlaend'ren van die tijd
Het moorden, plun'dren en bedriegen
Was voor hen gerechtigheid
Maar afgunst in zijn midden
Keerden plots het stijgend'tij
Zijn vrouw onteerd, zijn droom bedrogen
Zijn hoop sloeg om in razernij
De ponjard in zijn klauw
Trekt hij door 't Vlaemsche land
Al wie hem afvallig was
Zal sterven door zijn hand
Maar zijn wraak is tijdelijk
Zijn dagen geteld
Moeggevlucht wordt hij gegrepen
Men had het hem voorspeld
EEN VOOR ALLEN
ALLEN VOOR EEN
Gevangen en veroordeeld
De rug tegen de muur
Veertien november zeeftienachtenveertig
Slaat Jan de Lichte's laatste uur
Op 't rad zal men hem werpen
Herleiden tot menselijk schroot
Waar hij geknakt, vermorzeld
Zal wachten op de dood
Zijn gang naar het schavot
Gaat hij echter niet alleen
Hij hoort de troostende woorden
Van vrienden om zich heen
En fier recht hij zijn lichaam
De pijn en 't leven meer dan beu
En klinkend als een klok
Roept hij VOOR GEEN CHANTERICK PEU
En die laatste woorden
Galmen honend door de stad
Maar het lijk van Jan de Lichte
Ligt gebroken op het rad
Gebroken op het rad
Jan de Lichte
Na praça de Aalst
Bate cada coração na garganta
A massa observa ansiosa
A cena horrenda
Um sonho de liberdade
O carrasco logo se despedaça
Esfacelado na roda
Jan de Lichte vai morrer
A gangue havia crescido demais
Na Flandres daquela época
Matar, saquear e enganar
Era justiça para eles
Mas a inveja no meio deles
De repente virou a maré
Sua mulher desonrada, seu sonho traído
Sua esperança se transformou em fúria
A adaga em sua garra
Ele atravessa a terra flamenga
Quem se voltar contra ele
Morrerá pela sua mão
Mas sua vingança é temporária
Seus dias estão contados
Cansado de fugir, ele é capturado
Era o que lhe haviam previsto
UM POR TODOS
TODOS POR UM
Preso e condenado
Com as costas na parede
Catorze de novembro, mil quinhentos e quarenta e oito
É a última hora de Jan de Lichte
Na roda ele será lançado
Reduzido a sucata humana
Onde ele quebrado, esmagado
Esperará pela morte
Sua caminhada até o patíbulo
Ele não faz sozinho
Ele ouve as palavras confortantes
De amigos ao seu redor
E erguendo-se orgulhoso
A dor e a vida mais do que cansadas
E soando como um sino
Ele grita NENHUM CHANTERICK PEU
E essas últimas palavras
Ressoam zombeteiras pela cidade
Mas o corpo de Jan de Lichte
Está quebrado na roda
Quebrado na roda