Að Hausti
Skálmöld
Folhas, Eles Viraram
Að Hausti
Caminhando rápido
Tveimur jafnfljótum
Pelas areias
Tiplar yfir sandinn
O sul, ele nos chama
Landið suður lokkar
Metade do nosso tempo
Tíminn hálfnaður
E metade dos nossos problemas permanecem
Sömuleiðis vandinn
Ventos frescos nos atingem
Andið svala okkar
Ninguém sabe onde
Enginn þekkir til
O destino vai soar
Gjörða eða göngu
O que seu destino reserva
Vona sinna valdur
Para a velha
Gömlu konunnar
Era uma vez
Endur fyrir löngu
Mulher, vento tão frio
Kona vindur kaldur
Sapatos usados
Skórinn Gatslitinn
A capa está desgastada
Skörð eru í kápu
Córregos congelados estão chorando
Lækir frosnir leka
Caminho sujo
Skemmir göngu með
Marcado com rimas
Sögum eða drápu
Arrastando blocos de gelo
Flækir ísinn fleka
Campos de inocência
Reynslan Æskune
Não mais que uma brasa
Rúði inn að skinni
Árvores perderão suas folhas
Tapa laufin trjánum
Velhas feridas abertas por
Rífur gömul sár
O que ela vai lembrar
Slitrótt bernskuminni
As feridas da montanha estão bocejando
Gapa klettar gjánum
Era outono, estávamos em silêncio
ÞAð var haust, við þögðum
Confiança não conquistada, tempo ininterrupto
Allt vort traust, við á þig lögðum
Silêncio aprendido, fé é um símbolo
Endalaust en lítið sögðum
Folhas eles viraram, nenhuma palavra dita
ÞAð var haust, við þöðum
Viajante solitário
Ferðast einsömul
Procura seu caminho
Fararskjótinn enginn
As feridas da montanha estão bocejando
Gjánum klettar gapa
Ninguém ao lado dela
Félagsskapurinn allur
Nada mais a dizer
Úr sér genginn
As árvores perdem suas folhas
Trjánum laufin tapa
Garras de vento rasgam sua carne
Kaldur vindurinn
Silencioso é seu grito
Klónum sínum sekkur
Arrastando blocos de gelo
Fleka ísinn flækir
Lue mãos trêmulas
Krækiberjablá
Bebendo de um riacho
Lækjarvatnið drekkur
Córregos congelados estão chorando
Leka frosnir lækir
O verão acabou
Liðið sumarið
O Sol se põe e desaparece
Lækkar sól og dofnar
Mulher, vento frio
Kaldur vindur kona
Deita-se por uma pedra
Leggst þar undir stein
Dormindo na neve
Örmagna og sofnar
O que seu destino reserva
Valdur sinna vona
O amanhecer vermelho acaricia o rosto
Leikur andlitið
De um dorminhoco congelado
Ljósrauð morgunglæta
Ventos frescos nos atingem
Okkar svala andið
Assim como Brynhildur
Líkt og Brynhildar
Os deuses serão seus guardiões
Goðin hennar gæta
O sul, ele nos chama
Lokkar suður-landið
Folhas eles viraram, estávamos em silêncio
ÞAð var haust, við þögðum
Confiança não conquistada, tempo ininterrupto
Allt vort traust, við á þig lögðum
Silêncio aprendido, fé é um símbolo
Endalaust en lítið sögðum
Folhas eles viraram
ÞAð var haust
Folhas eles viraram, estávamos em silêncio
ÞAð var haust, við þögðum
Folhas eles viraram, viraram cinzas
ÞAð var haust, í sárum
Nossa confiança queimou, você é a faísca
Allt vort traust, við á þig bárum
Silêncio aprendido, fé é um símbolo
Endalaust en lítið sögðum
Folhas eles viraram
ÞAð var haust
Folhas eles viraram, estávamos em silêncio
ÞAð var haust, við þögðum
Folhas eles viraram, balançam sua aterrissagem
ÞAð var haust, í klettum
Nossa confiança rejeitada, você saiu de pé
Allt vort traust, við á þig settum
Silêncio aprendido, fé é um símbolo
Endalaust en lítið sögðum
Folhas eles viraram, estávamos em silêncio
ÞAð var haust, við þögðum
Comentários
Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra
Faça parte dessa comunidade
Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Skálmöld e vá além da letra da música.
Conheça o Letras AcademyConfira nosso guia de uso para deixar comentários.
Enviar para a central de dúvidas?
Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.
Fixe este conteúdo com a aula: