Ljósið

A Luz

Ljósið

a luz dançava, as chamas brilhavamljósið dansaði, logar skinu
aliviou o inverno, afastou o frioþað létti okkur veturinn, hrakti burtu kala
ardia intensamente na lareiraákaft brann i eldstæðinu
aquele calor aquecia a fome da pazsá ylur veitti svöngum ró

bater do vento oeste na colinaskall á torfinu vestanvindur
que despertou pensamentos sujos do sonosem vakti ótal óhreinar hugsanir af dvala
os dedos prendem todo o friofingur alla frostið bindur
que sopra a vida do lesteer fýkur lif úr östkustó

meu casaco é feito de sangue friostakkur minn er storkinn köldu blóði
suportando a chuva e a maldade em meus braçosstendur hagl og illska mér í fang
caminho pesado pela estreita estrada da cidadeþungfær liggur þröngur bæjarslóði
cansado do escuro e da tempestadeþreytist ég við dimman éljagang

a luz respirou, as chamas morreramljósið andaðist, logar dóu
nós dois deitados na escuridão, ouvindo as crianças choraremvið lágum tvö í myrkrinu, heyrðum börnin gráta
a época era boa demais para a alegriatíðin var of góð á góu
agora a harpa paga por issonú geldur harpa fyrir það

a espinha do fantasma morde os ossosdraugagaddurinn bítur beinin
o que abafou a brasa? é um enigma complicadohvað bældi niður glóðina? það er snúin gáta
ouço o lamento miserávelhlusta ég á vesæl veinin
e preciso me pôr em movimentoog verð að koma mér af stað

na escuridão profunda e gelada queima a névoaniðadimm og náköld brennir móðan
aproximando-se da propriedade, tudo está em silêncionálgast hjáleiguna, allt er hljótt
o frio da noite me faz calarfimbulnæturfrost mig setur hljódan
preciso levar o fogo para casa esta noiteferja þarf ég eldinn heim í nótt

esta noite congelou na lagoaí nótt fraus á tjörn
esta noite as crianças morreramí nótt dóu börn
esta noite mãos pequenas congelaram na morteí nótt frusu litlar hendur í hel
que antes brincavam com pernas e conchassem höfðu áður leik að legg og skel
esta noite congelou na lagoaí nótt fraus á tjörn

quebro a porta da cidade com o punhobrýst ég heim að bæjarskör
trago a porta de volta com um golpeber með hnefa hurð af hjör
a luz revela os corpos caídosbirtan sýnir liðin lik
um fio de cabelo de suas testaslokk af enni þeirra strýk

a mulher pálida, as crianças azuiskonan fölnuð, börnin blá
ambos deitados, ela com elesbædi liggja, hún þeim hjá
olho para o frio na casakaldan horfi köstinn í
acendo o fogo de novo?kveiki ég upp eld á ný?

acendo o fogo de novo?kveiki ég upp eld á ný?

olhe pela janela, amigolittu út um ljórann, vinur
e me deixe me despedir de vocêog leyfðu mér að kveðja þig
o copo todo treme e desmoronaskálinn allur skekst og hrynur
então a bruxa quer se alegrarþá skotta vildi gleðja sig