Eloonjäänyt
Stam1na
Eloonjäänyt
Jossakin vaiheessa on koneen laskeuduttava,
jossakin vaiheessa on lasku maksettava,
jossakin vaiheessa on veri veteen sekoittuva
Muut nousseet koneet kilpaa paetessani kadotin,
nyt jäätyisin hengiltä pois kyydistä, jos hyppäisin
Kerosiini palaa, horisontin yllä aurinko - se laskee, kauniimpana kuin koskaan
Pakkolaskun, tulen, paineen läpi viestinä on lyhyesti: ei ole eloonjääneitä
Musta laatikko, tästä selvinnyt ei ihminen
Katkaisen pian virran, säästän voimavarani
En osaa uida, silti yrittää voin kaikkeni
Taistellen pinnan yllä, haukkoen happea, suolavettä, myrkkyjä, huutaen apua
Jos olisimme kehittyneet tarpeeksi, ehkä oppineet lentämään omin siivin,
emme kontrollia hakien olisi eksyneet reitiltä luonnonlakien, vaan nähneet yli rajojen, yli ohjainten
Taivaalla jahtasin aurinkoa, tavoite oli puhdasta hulluutta
(Hulluuden me hallitsimme)
Mutta korkealta näin miten meri on suuri, kaartuva, kaunis pilvien muuri
(Muureja me rakensimme)
Ääntäkin nopeammin pakenin loppua, kunnes lopussa uskalsin todeta
(Lopussa me hävisimme)
Evoluutio jää, vain ihminen häviää, ei meitä ollut syytä säilyttää
Säilyy kaaos kontrollissa
Ylitse rajojen, aaltojen, vihollisten, eloonjääneiden, toivon rippeiden
matkaa on taitettu liiankin kauan
Näen kaiken nyt selvemmin, tiputan kyydistä kaiken turhan painon pois
Kuka haluaa olla ilmaa raskaampi
Nojaan pehmeään istuimeen, tallennan tarinani
Ja kun meri kutsuu, minä kuuntelen
Sem Sobreviventes
A certo ponto o avião tem que pousar,
A certo ponto a conta tem que ser paga,
A certo ponto o sangue é obrigado a se misturar com a água
Outro aviões decolando, eu perdi enquanto escapava,
Eu iria congelar até a morte se eu pulasse fora,
Querosene está queimando, e acima do horizonte o Sol - desce, Mais lindo do que nunca
Através do pouso forçado, o fogo e a pressão vem uma mensagem curta: "Sem sobreviventes"
Uma caixa preta, homens não sobrevivem a isto.
Eu irei desligar logo, salvar minhas forças
Eu não posso nadar, mas continuo fazendo o meu melhor
Lutando acima da superfície, ofegando por oxigênio água salgada, toxinas, gritando por ajuda!
Ainda se tivéssemos evoluído o suficiente, talvez aprendido a voar com nossas próprias asas,
Nós não teríamos desviado o caminho das leis da natureza,
Procurando pelo controle, e sim visto que passamos dos limites
Perdemos o controle...
No céu eu persegui o sol, meu objetivo não era nada além de loucura
(A loucura nós dominamos)
Mas do alto eu vi que o mar era uma enorme, arrebatadora, e linda parede de nuvens
(paredes nós construímos)
Mais rápido que o som eu corri para o fim, até que no final eu tive coragem de dizer
(no fim, nós perdemos)
A evolução continua, apenas os humanos somem,não havia ponto em nos preservar
Caos está mantido em controle.
Além dos limites, as ondas
Os inimigos, os sobreviventes, as faíscas de esperança
A jornada está sendo muito longa
Eu vejo tudo claramente agora, eu joguei fora todo o excesso de peso
Quem quer pesar mais do que o ar?
Me apoio no acento macio e salvo minha história
E quando o mar chama, eu escuto
Comentários
Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra
Faça parte dessa comunidade
Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Stam1na e vá além da letra da música.
Conheça o Letras AcademyConfira nosso guia de uso para deixar comentários.
Enviar para a central de dúvidas?
Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.
Fixe este conteúdo com a aula: