Sonet CLIII

Soneto CLIII

Sonet CLIII

Usypia Cupido, de onde acende as tochas.Usypia Kupid, odłożył pochodnie.
A luz da Diana dessa festa se aproveita,A służka Diany z tej gratki korzysta,
Ladrão de chamas do amor, de forma indecorosa;Płomień miłosny wykrada niegodnie;
Apaga-o a água pura e cristalina,Gasi go woda źródlana i czysta,
Que aquele fogo do amor se utilizaKtórej ów płomień miłości użyczył
Quente, e ele é eterno, vivo,Ciepła, a ono wiekuiste, żywe,
Transforma aquela fonte em um manancial curativo:Przemienia źrodło owe w zdrój leczniczy:
Contra doenças, um remédio verdadeiro.Przeciw chorobom lekarstwo prawdziwe.
No olhar da minha amada, Cupido novamenteW oku kochanki mej Kupid ponownie
Acende as tochas, e depois se aproximaWzniecił pochodnie, a później przytyka
Para testar em meu peito. IndescritivelmenteNa próbę do mej piersi. Niewymownie
Doente, para aquele banho eu me apresso.Chory, do owej kąpieli pomykam.
Mas não ajudou. A única salvaçãoLecz nie pomogło. Jedyne zbawienie
Vem de onde veio o fogo: o olhar da amada.Tam, skąd wziął ogień: kochanki spojrzenie.