Jaargetijde Des Doods
In deze dagen kan het leven erg donker zijn
Wanneer de zon ons steeds vroeger haar licht ontneemt
En de wereld door grijs en grauw wordt geregeerd
De ontluikende bladeren van de lente hangen nu aan de levenloze takken
Troosteloos en verloren, als een verre herinnering aan het leven dat eens was…
En als een aandenken aan de onvermijdelijke dood
Die hierop volgt…
Die hierop volgt…
Met weemoed denk ik terug aan de zomeravonden die zijn gepasseerd
En de muggen die toen dansten aan de waterkant
Maar dit alles is slechts een herinnering...
Maar dit alles is slechts een herinnering aan een tijd die nimmer wederkeert
En nadat ik van al dit verval getuige ben geweest, lijkt het mij dat het leven tevergeefs wordt geleefd...
Temporada da Morte
Nestes dias, a vida pode ser muito escuro
Quando a luz do sol priva-nos cada vez mais cedo
E o mundo é governado por cinza e cinza
As folhas de brotamento da primavera estão pendurados nos galhos sem vida
Desolado e perdido, como uma memória distante da vida que já foi ...
E como um lembrete da morte inevitável
Que se segue ...
Que se segue ...
Com tristeza lembro-me das noites de verão que passaram
E os mosquitos que então dançou em frente ao mar
Mas tudo isso é apenas um lembrete ...
Mas tudo isso é apenas uma lembrança de um tempo que nunca chega novamente
E depois de tudo isso testemunharam decadência, parece que a vida é vivida em vão ...