Loputon suo
Päässäni soi sävel tuntematon
tätä laulua on hyvä laulaa
seinä vastassa on matka mittaamaton
eteenpäin lähden taas tämä alkaa
läpi linjojen kuljettava minua
ohi miinakenttien ja vartion
En tarvitse muuta kuin rohkeuden
ja joka päiväisen mahdollisuuden
määränpäähän saavun ja istuudun
ketään selkäni taakse en päästä
ympärilleni katson ja varmistun
kukaan yllätä ei mua täältä
Tässä istun ja kuuntelen puheensorinaa
tässä istun ja mietin tulevaa
vaikka jokainen nyt mua tuijottaa
tässä turvassa on hyvä olla
Tuhkakuppi ja lasi jo valmiina
veistä haarukan vierelle säädän
salainen järjestys se on olemassa
olen varma vain minä sen tiedän
tiedän kuinka voi maailma noin vain hajota
todellisuus hetkessä kadota
väärä lause voi paljastaa haurauden
yksi sana voi rikkoa kaiken
Miksi olla en voi vapaa ihminen
niinkuin tuo joka vierestä kulkee
siihen pysty mä en
olen sellainen joka itsensä näin ulos sulkee
elämältä jolta sen kaiken hyvän sain
mitä toivoa ihminen saattaa
sitä huonoa osaa nyt odotan vain
pelkään aikani loppuvan
A Canção Sem Fim
Na minha cabeça toca uma melodia desconhecida
essa canção é boa de se cantar
na parede à frente, uma jornada sem medida
vou em frente de novo, isso começa
através das linhas, eu vou me mover
passando por campos minados e sentinelas
Não preciso de mais nada além de coragem
e da chance diária
eu chego ao meu destino e me sento
não deixo ninguém atrás de mim
olho ao meu redor e me certifico
ninguém me surpreende aqui
Aqui estou sentado, ouvindo a conversa
aqui estou sentado, pensando no futuro
mesmo que todos agora me encarem
neste abrigo é bom estar
Cinzeiro e copo já prontos
ajusto a faca ao lado do garfo
uma ordem secreta, ela existe
só eu sei disso, tenho certeza
sei como o mundo pode se despedaçar assim
a realidade pode desaparecer em um instante
uma frase errada pode revelar a fragilidade
uma palavra pode quebrar tudo
Por que não posso ser uma pessoa livre
como aquele que passa ao meu lado
não consigo fazer isso
sou assim, que se exclui assim
da vida que me deu tudo de bom
o que um ser humano pode esperar
só espero agora pela parte ruim
tenho medo de meu tempo acabar