Zeg nooit nooit
Hij zat op een terras
Gelegen aan het water
Te staren naar zijn glas
En het werd maar later
Maar over ging het niet
De dorst niet en de kater
Daar binnen klonk een lied
Van heimwee en verlangen
Gezongen door een vrouw
Maar hij liet zich niet vangen
Door een lach en mooie ogen
Hij bleef zoals hij was
Zeg nooit nooit
Het was mooi
Al was het maar voor even
Zeg nooit nooit
Hij was dichtbij geweest
Dichterbij dan ooit
Bij haar vergat hij haast dit leven
Van veel drank en weinig bed
Hij had wat hij had gegeven
Maar had het niet gered
Nu is hij terug bij af
In de schoot van deze stad
Is dit vrijheid of een straf
Geketend zonder boeien
In de ondergaande zon
Voelde hij zijn huid weer gloeien
En hij dacht aan wat te doen stond
En wist dat hij het kon
Nunca Diga Nunca
Ele estava em um bar
À beira da água
Olhando fixo pra seu copo
E a noite só ia embora
Mas não passava a sede
Nem a ressaca que o atormentava
Lá dentro tocava uma canção
De saudade e desejo
Cantada por uma mulher
Mas ele não se deixou levar
Por um sorriso e olhos bonitos
Ele ficou do jeito que era
Nunca diga nunca
Foi bonito
Mesmo que tenha sido só por um instante
Nunca diga nunca
Ele esteve tão perto
Mais perto do que nunca
Com ela, quase esqueceu a vida
De muita bebida e pouco sono
Ele tinha o que tinha dado
Mas não conseguiu se salvar
Agora está de volta ao começo
No seio desta cidade
É liberdade ou castigo?
Acorrentado sem grilhões
Sob o sol poente
Sentiu sua pele reaquecer
E pensou no que tinha que fazer
E sabia que podia.