Batega

Batega el mar amb cada ona que ve I va
La ressaca esborra el camí aventurer de cada ona que ja no hi és
Batega el cel amb tempesta permanent, ja ho veus
I trontollen les estrelles tenen por de capbussar-se en la foscor

Batega el circ en cada somriure petit
S'encén la màgia I crema el desig, s'estén el somni a l'infinit
Batega el cor quan s'emplena d'il·lusió I no dorm
Avui és demà I l'ahir sempre se'n va però encara sento la teva mà

Recordo quan, mirant estrelles al port, pensàvem que podia ser
Que algú a l'altre costat del món les estigués mirant també
Com un mirall I el seu reflex

Imagina que gira el món sencer
I a la ciutat dels adormits la son fuig per sempre, ve I va
Una veu rebel que la guitarra farem lliure per sempre
Roba estesa I arrels
Una cançó ressona a Barcelona encara I per sempre, ve I va

Quan es fa de dia a la ciutat dels adormits
Tothom persegueix les hores
Mai no s'adormen els despertadors
Mai no es desperten les persones
I en algun racó d'aquest desastre
El matí és un sastre que amb el sol I la persiana
Embasta un vestit de llum sobre el teu cos
Tu I jo seguirem dormint
I allargarem el somni de la nit
Com un borratxo que balla mentre desmunten l'orquestra
Que a fora s'ensorri el món
Que caiguin mil tempestes
Desfarem amb els peus, a poc a poc, les onades de la pressa
Que s'ensorri el món

Batega

Bate o mar com cada onda que vem E vai
A ressaca apaga o caminho aventureiro de cada onda que não está mais lá
Bata o céu com tempestade permanente, você vê
E estrelas surpreendentes têm medo de mergulhar na escuridão

Vença o circo em cada pequeno sorriso
Acende magia E queima desejo, estende o sono até o infinito
Seu coração bate quando ela está cheia de emoção E ela não dorme
Hoje é amanhã E ontem sempre se foi, mas eu ainda sinto sua mão

Lembro-me de quando, olhando estrelas no porto, pensamos que poderia ser
Que alguém do outro lado do mundo estava olhando para eles também
Como um espelho E seu reflexo

Imagine ele viajando pelo mundo inteiro
E na cidade do sono sonolento foge para sempre, vem E vai
Uma voz rebelde que o violão libertará para sempre
Raízes e roupas estendidas
Uma música ressoa em Barcelona ainda E para sempre, vem E vai

Quando é luz do dia na cidade do sono
Todo mundo persegue as horas
Despertadores nunca adormecem
As pessoas nunca acordam
E em algum canto deste desastre
A manhã é um alfaiate que, com o sol E os cegos
Coloque um traje leve em seu corpo
Você e eu continuaremos a dormir
E prolongaremos o sono da noite
Como uma dança bêbada enquanto desmantela a orquestra
Deixe o mundo entrar em colapso lá fora
Deixe mil tempestades caírem
Vamos desfazer com os pés, pouco a pouco, as ondas da pressa
Deixe o mundo entrar em colapso

Composição: