In de C-klasse
Als je oud bent moet je in een heel groot huis
Want je kinderen die willen je niet thuis
Je bent arm, daarom zit je in klasse C
In de voorkant in klas A daar tel je mee
Je krijgt een kanariepiet en 's zondags een sigaar
En de kapper knipt in 1 minuut je haar
Je kijkt naar buiten en je ziet niet eens de zon
Want er staat een grote flat van grijs beton
refrain:
In de C-klasse mag je dan klaverjassen
Je eigen piepers jassen
Maar de zon kun je niet zien
In de C-klasse mag je nooit kleren passen
Niet eens je eigen wassen
Je zult wel zien
1 Keer in de week dan lees je een mooi boek
Met grote letters want je leesbril is weer zoek
En dan zit je eenzaam met je stil verdriet
Hardop te denken aan wat jij eens achterliet
's Zondags komen de kleine kinderen op schoot
En ze vragen "opa, jij gaat toch niet dood"
Ik verberg dan mijn gezicht in krullend haar
Van m'n kleinkind en ik denk "nog een paar jaar"
refrain
Als ik 's nachts soms wakker wordt van het kabaal
Ja, dat kan, we zijn met veertig op een zaal
En ik staar dan naar het donkerbruin plafond
Vraag ik me af waarom m'n leven ooit begon
Aan m'n handen zit 't eelt nog van m'n jeugd
Van 't harde werken, dat was toch een deugd
"Arbeid adelt" zei m'n vader, die was wijs
Waarom zit ik hier dan eenzaam, oud en grijs
refrain (3x)
Na Classe C
Quando você envelhece, precisa de uma casa bem grande
Porque seus filhos não querem que você fique em casa
Você é pobre, por isso tá na classe C
Na frente, na classe A, você conta pra valer
Você ganha um canário e aos domingos um charuto
E o cabeleireiro corta seu cabelo em um minuto
Você olha pra fora e nem vê o sol brilhar
Porque tem um prédio enorme de concreto a te encobrir
refrão:
Na classe C, você pode jogar truco
Descascar suas batatas
Mas o sol não dá pra ver
Na classe C, você nunca pode experimentar roupas
Nem mesmo lavar as suas
Você vai perceber
Uma vez por semana, você lê um livro bonito
Com letras grandes, porque seus óculos estão perdidos
E aí você fica sozinho com sua tristeza silenciosa
Pensando alto no que você deixou pra trás
Aos domingos, as crianças pequenas vêm no colo
E elas perguntam: "vovô, você não vai morrer, né?"
Eu escondo meu rosto no cabelo encaracolado
Do meu neto e penso: "mais alguns anos ainda"
refrão
Às vezes, à noite, eu acordo com o barulho
É, pode ser, estamos em quarenta numa sala
E eu fico olhando pro teto marrom escuro
Me perguntando por que minha vida começou algum dia
Nas minhas mãos, ainda tem calos da juventude
Do trabalho duro, que era uma virtude
"Trabalho dignifica" dizia meu pai, que era sábio
Por que eu tô aqui, então, sozinho, velho e grisalho?
refrão (3x)