Nefastus Dies

Ho magnus domine, quando possum
Videre a felicitas vindicta ut in votre
Secretum consilium occulta est,
Votre iustra iræ leniorum.
De certus scilisetis nihil tantus
Occutum habere, quom non possum
Plane vides bonus sicut malus,
Quare votre concilium fundatis
Cum venerus ego persequi mandata.

A votre clementiæ in mea culpa ego
Submitto et in votre manus mea
Anima et corpus ego.

Magnus dominus ominis resist et
Omnis resis præda.
Per surgio dimidium creorum et per
Procumbis dimidio creorum.

Unicus verum ludex et perpetum in
Erroris introducto.
Gloria, irisius et orbis enigmatis
Hic iacetis ut reginum et terra
Haberem, et nunc non vis teneris
Nec manus moveo.

In terra, in quo verus et regius
Semenis spargo
Hic arenæ a siccitatis terra
Per reginum spoliatio.

A noctem irrue, flamaæs per aer
Possum viderem, a multus corpus
Mortis procumbis.

Cruentus campus per belium iraæ
Enciis cantorum a nefastus
Canticum in nefastus et cruentus noctem.

Capuitis et membraes mutilatis
In terra sunct oritur postridie
A noctem dimitte cruentus casus
Rescindius relinquorum a nefastus dies fuerunt
Cruentus, malus, misticus,
Omnia in bellum perpetum,
Magna noctem notre victoria procclama.

Cum vita et mortis defendita. innimicus
Decollorum, et corpus suus in vallus
Expositus per magnus secretum.

Mea victoria proclamo, notre sapientia divulgo!!!