Plastic Ongemak
Mijn zelfverzonnen diep verdriet
Wordt op plastic ongemak nu ik je zie
Met slangen in je neus en haren die er niet meer zijn
Een lijf vol allergie
Nu ik hier zo naast je sta
Zie ik de omvang van verloren tijd
Van waar ik niet van sliep of ruzie over maakte
En verdronk in eidelheid
Ik worstel door mijn schaamte heen
Als je me vraagt hoe het nu met mij gaat
Ik denk nog dit hoort eingelijk andersom
Maar ik praat al en ben weer te laat
Dat je dit nog hebben kan
Een overdosis onbelangrijkheid
Of hoor je niets meer en denk je net als ik
Aan jouw en mijn vergetelheid
Vergeet me niet zoals ik jou vergeten ben
En laat me niet met ogen die ik niet herken
Vertel ons nog waar ik je niet naar vroeg
Dit keer is er tijd genoeg
En hou met vast
En vergeet me niet
Zoals ik jou vergeten ben
En zelf nu ik hier voor je ben
Vraag ik toch weer iets voor mij
Het verbaast mij mee dan jou misschien
Ben jij mijn schaamte al voorbij
Is het altijd zo geweest
En zie ik het zelf als laatste pas
Dan ik van alles wat dichtbij zo met mezelf bezig was
Vergeet me niet zoals ik jou vergeten ben
En laat me niet met ogen die ik niet herken
Vertel ons nog waar ik je niet naar vroeg
Dit keer is er tijd genoeg
En hou met vast
En vergeet me niet
Zoals ik jou vergeten ben
Desconforto Plástico
Meu profundo lamento inventado
Se torna um desconforto plástico agora que te vejo
Com serpentes no nariz e cabelos que já não existem mais
Um corpo cheio de alergia
Agora que estou aqui ao seu lado
Vejo a dimensão do tempo perdido
Do que eu não dormi ou briguei
E me afoguei em vaidade
Luto contra a minha vergonha
Quando você me pergunta como estou agora
Ainda acho que isso deveria ser ao contrário
Mas já estou falando e de novo é tarde demais
Que você ainda possa ter isso
Uma overdose de insignificância
Ou você não ouve mais e pensa como eu
Na sua e na minha esquecibilidade
Não me esqueça como eu te esqueci
E não me deixe com olhos que não reconheço
Conte-nos ainda onde eu não te perguntei
Dessa vez há tempo de sobra
E me segure firme
E não me esqueça
Como eu te esqueci
E mesmo agora que estou aqui para você
Ainda peço algo para mim
Me surpreende mais do que a você, talvez
Você já superou minha vergonha
Sempre foi assim?
E só percebo isso por último
Enquanto eu estava tão envolvido comigo mesmo
Não me esqueça como eu te esqueci
E não me deixe com olhos que não reconheço
Conte-nos ainda onde eu não te perguntei
Dessa vez há tempo de sobra
E me segure firme
E não me esqueça
Como eu te esqueci