Rekviem
Vänta du på ljugarbänkens svar
Låt den bära tyngden av idag
Blundar du för själens tal?
Ses vi här i dödens dal
Ut över stupet, du tror du ska falla men ekande hjärnor dom kan inte landa
Stanna eller gå, du väljer så röd eller blå?
Tvivla eller tro, krig eller ro, stad eller skog?
Torn av klossar växer vid din fot
Ropar varg och alla verkar tro
Somnar du i häxans famn, vaknar du i evig trans
Stridens liljor ska skjuta i höjden och bloddränka solen som skiner på våra land
Allt dom visar förtrollar dig, klagans snara håller dig fast
Den du hatar håller också flaskan som ska hela dig
Gömd i en förlorad stad, kämpar en förlorad sak
Väntar på en undergång som redan skett för längesen
Se mig gräva din grav
Se mig sätta ditt kors i jorden
Stridens liljor har skjutit i höjden och bloddränkt solen som sken på våra land
Död i en förintad stad
Ensam i en öppen grav
Slutet av en undergång
Sömnen är för evigt lång
Requiem
Espere pela resposta do banco dos mentirosos
Deixe que ela suporte o peso de hoje
Você ignora a voz da alma?
Nos encontramos aqui no vale da morte
Lá do precipício, você acha que vai cair, mas cérebros ecoantes não conseguem pousar
Fica ou vai, você escolhe, vermelho ou azul?
Dúvida ou fé, guerra ou paz, cidade ou floresta?
Torres de blocos crescem aos seus pés
Lobos uivam e todos parecem acreditar
Se você adormece nos braços da bruxa, acorda em eterna transe
As lírios da batalha vão crescer e ensopar o sol que brilha sobre nossa terra
Tudo que eles mostram te encanta, a armadilha do lamento te prende
Aquele que você odeia também segura a garrafa que vai te curar
Escondido em uma cidade perdida, luta uma causa perdida
Esperando por um fim que já aconteceu há muito tempo
Veja-me cavar sua cova
Veja-me colocar sua cruz na terra
As lírios da batalha já cresceram e ensoparam o sol que brilhava sobre nossa terra
Morto em uma cidade destruída
Sozinho em uma cova aberta
O fim de um apocalipse
O sono é eternamente longo