Krytyczna sytuacja

Situação Crítica

Krytyczna sytuacja

[][]
(Jędker)(Jędker)
Quem vive pela espada, morre pela espada, a situação crítica vai passar mais rápido do que acontece. Não de forma irreversível, porque um dia você vai lembrar. Então você vai se lembrar das minhas palavras, vai se arrepender, ou vai se defender sozinho? Eu não estou certo? O próprio raciocínio e a força da concentração, repelindo esse tipo de situação, eu lembro do que vem de repente, não espero a chegada, sempre é preciso buscar a saída, a menos que uma força maior apareça, não dá pra fazer nada, até o casamento vai dar tempo de cicatrizar.Kto mieczem wojuje od miecza ginie, krytyczna sytuacja minie szybciej niż nastąpi. Nie bezpowrotnie, bo kiedyś się przypomni. Wtedy moje słowa wspomnisz, zwątpisz, czy samemu się obronisz? Nie mam racji? Własny rozum i siła koncentracji, odpierania tego rodzaju sytuacji, pamiętam co nagle po diable, wcale nie oczekuje przyjścia, zawsze trzeba szukać z twarzą wyjścia, chyba że siła wyższa, nic się nie da zrobić, do wesela zdąży się zagoić.
refrão (Sokół)refren (Sokół)
Problema não é igual a problema. Pra que se enterrar na própria cova? Você é inteligente? Então evite as críticas. É uma besteira, que talento pra se meter nisso é hereditário.Problem problemowi nie równy. Po co na własne życzenie kłaść się do trumny? Jesteś rozumny? To unikaj krytycznych. To farmazon, że talent do wpierdalania się w nie jest dziedziczny.

(Jędker)(Jędker)
Sem perdão, é penitência. Conclusões simples tiradas: Vitória, a tristeza da derrota, já vi tantas situações que não dá pra prever, esquecer também não é fácil, usar os melhores golpes e esquivas, na rua não se escolhe adversário. Um momento rápido como um clique de ZIP pela vida, o reflexo na vitrine explica pra quem é correto, não vale a pena perder palavras com críticos de papel, pra eles nada significa...Bez przebaczenia, pokutę. Proste wnioski wysnute: Viktorię, porażki smutek zdarzało się widzieć tak wiele sytuacji wszystkich nie da się przewidzieć, zapomnieć też nie łatwo, używać najlepszych chwytów i uników, na ulicy nie wybiera się przeciwników. Szybki moment jak zdjęcie ZIP przez życie, odbicie w witrynie prawilniakom część tłumaczy, nie papierowym krytykom na nich szkoda słów, dla nich nic nie znaczy...

(Fu)(Fu)
Momento drástico, um mau presságio que você carrega dentro de si, um dom incrível, um fenômeno. Um turbilhão de eventos como na Euronews, sem comentários, sobre nossas cabeças pairam sinais de interrogação, uma obsessão crítica, você luta contra o silêncio ensurdecedor... Eventos críticos são imprevisíveis, assim como eu tenho isso gravado, situações cruéis inundam minha vida como um dilúvio, quando vejo o olhar transparente do inimigo como um rio, problemas todo mundo tem no presente, a realidade nos afoga. O inimigo se esconde no campo apertado, ajuste os graves pra resistência, anos 2000, pouco humor, muita tristeza, embora viva em liberdade, não faço nada por maldade, ninguém por inveja, situação crítica entre nós, a cidade em movimento, e você está em choque, você está em desespero, tomado pela depressão ao redor, não bloqueie a passagem, siga seu caminho, essas situações estão mal encaminhadas, como uma criança chorando, abandonada no lixo, decisões de mães imaginárias. O estado nervoso me atormenta, uma única reflexão me tortura: será que Deus criou o homem? E quem criou a ameaça? Vocês sabem? Cada um cria algo neste mundo.Drastyczny moment, zły omen nosisz w sobie niesamowity dar fenomen. Wir wydarzeń jak w Euronews-ie no comment, nad głowami znaki zapytania wiszą, krytyczna obsesja walczysz z głuchą ciszą... Krytyczne zdarzenia są nieprzewidziane, tak jak ja mam to utrwalone, wredne sytuacje to one zalewają me życie jak potop, gdy widzę przezroczyste spojrzenie wroga jak potok, kłopoty każdy miewa teraźniejszość, rzeczywistość nas zalewa. To wróg się czai w zatęchłym polu, nastaw basy do oporu 2000 lata czasy, mało humoru, dużo przykrości, chociaż żyję na wolności nie robię nic po złości nikomu z zazdrości, krytyczna sytuacja wśród nas gości, miasto w tłoku, a ty jesteś w szoku, jesteś w amoku, opętany w depresji obłoku, przejścia nie blokuj, ruszaj w swoją stronę, sytuacje te są źle potoczone, jak płaczące dziecko, w śmietniku porzucone decyzje matek urojone. Stan nerwowy męczy, wciąż mnie dręczy jedno zastanowienie: czy Bóg stworzył człowieka? A kto stworzył zagrożenie? Czy wiecie? Każdy coś tworzy na tym świecie.

ref...ref...