Chamado dos Demônios

Уздыхае неўр, на каленях молiцца,

Уздымае да багоў рукi ў ланцугах.

Сярод лясоў адзiн ен марудзiцца,

Слезы i кроў цякуць на вачах.

Зьмяiным голасам грозна шыпiць,

Клакоча атрута, вязне ў грудзях.

Жывы кавалак цела гарыць,

Трымае знiч у чорных руках.

[Прыпеў:]

Бачыш у грудзях знiч зноў,

Чуеш у душах клiч багоў,

Будзеш братом вялiкiм ваўком,

Будзеш агнем, святым жрацом.

Бацька з чорнага агня прыйшоў,

Цяжка шэрага сына знайшоў.

Крыкi ваўка раздалiся ў цемры,

Клыкi ў сына ўбачылi неўры.

Зараз воўк ты i важак,

Голас доўгi -- начны спявак.

Будзем побач мы з табой

Разам славiць воўчы рой.

[Прыпеў]

Nas sombras que não têm fim, não há como escapar,

Nas sombras que se arrastam e se arrastam.

Sussurros frios se tornam um eco,

Brancos e escuros, eles se entrelaçam na noite.

Os gritos se tornam um lamento profundo,

Como se a dor estivesse se espalhando.

Os olhos que observam a escuridão,

A luz se esvai em caminhos sombrios.

[Refrão:]

Baldio em gritos, eles se tornam um eco,

Chorando em uma dança que se arrasta,

Seres que se tornam sombras em um lugar,

Seres que se tornam, se tornam, sem vida.

Baldio em uma dança que se arrasta,

A vida se torna um eco sem fim.

Crianças em um lugar se tornam sombras,

Como se a vida e a sombra se entrelaçassem.

A sombra que você e eu criamos,

Gritando em um espaço vazio -- um grito sem eco.

Vamos nos perder em um labirinto,

A alma se esvai em um grito sem fim.

[Refrão:]