Dwie Twarze Mroku

Duas Faces da Escuridão

Dwie Twarze Mroku

Beleza! Acende a faísca alada.Piękno! Rozpala iskrą skrzydlatą.
Envolve com um arrepio como um manto branco;Okrywa dreszczem jak białą szatą;
Assim, a luz nua desperta,Tak nagi blask budzi się,
Eu vejo uma vez duas faces da escuridão.Oglądam raz dwie twarze mroku.

No céu cinza, nuvens se aglomeram baixo.Na szarym nieboskłonie obłoki kłębiąc się nisko.
Elas encobrem o frio quando arde, coração como terra e interiorPrzesłonią chłód gdy płonie, serce jak ziem i wnętrza
Fogueira;Ognisko;
E o pensamento cai longe, nas profundezas do esquecimento;A myśl spadnie daleko, do głębi zapomnienia;
(onde) A saudade, fechada pela pálpebra, o tempo na imortalidade(gdzie) Tęsknota zamknięta powieką czas w nieśmiertelność
muda.zmienia

Como o sussurro do vento, toca a trombeta chamando os valentes;Jak wichru szum przewodni, gra rogów wołanie dzielne;
Com o som dessa melodia, pensamentos imortais voltarão;Z dźwiękiem tej melodii, powrócą myśli nieśmiertelne;
E as sombras renascerão à luz pálida da lua,I odrodzą się cienie przy bladym świetle miesiąca,
Brilharão antigas memórias, com elas a vingança como sangue ardente.Rozbłyśnie dawne wspomnienie, z nim zemsta jak krew gorąca.

O futuro silencia na Floresta Sagrada,Milknie przyszłość w świętym Borze,
Silêncio - só um sussurro;Ciszę - głuszy tylko szept;
Com gritos nesta época de dezembroWrzaskiem w tej grudniowej porze
Corri para - minha alma escondida.Do - mej skrytej duszy biegł.

Lá, de um tronco, passou a me chamar;Tam z jednego pnia przeszłość woła mnie;
Com um nome gravado entre as estrelas; duas guardiãsImieniem wyrytym wśród gwiazd; strażniczki dwie
Retiveram seus dias com um rio de lágrimas;Potokiem swych łez wstrzymały dnie;
Para sempre já arranca a paixão.Na zawsze już pieśń namiętność rwie.