Poj, Poj Lira

Poj, poj, lira;
Poj o tom, kak polmira
Mne ona podarila - a potom prognala;
Poj, poj, lira,
O tom, kak na ulitse Mira
V menia popala mortira - a potom umerla.

Poj, poj, lira,
O glupostiakh drevnego mira,
O beshenom chlene satira i tshchete ego remesla;
Poj, poj, lira,
O vozglasakh "majna" i "vira",
O parusnykh volnakh ehfira i skripe sukhogo vesla.

Govoriat, trizhdy tri - dvenadtsat';
Ia ne veriu pro ehto, no vse zh
Ia s mechtoj ne khochu rasstavat'sia,
Pust' moia ehkzistentsiia - lozh';
Tam vdali - ippodrom Nagasaki,
Gde bessmyslenno bleet koza;
Vse na svete - zagadka i vraki,
A nad nami bushuet groza.

Poj, poj, lira,
O tajnakh trojnogo kefira,
O bezdukhovnosti klira i pervoj liubovi kozla;
Poj, poj, lira,
O tom, kak s vershiny Pamira
Ona prinesla mne kumira, a menia unesla.

Poj, poj, poj...
Poj - i podokhni, lira!