Ljóð Í Sand

Poesia na areia

Ljóð Í Sand

Na costa alto olhando por cima
Við stóra strönd horfir yfir
e pensar muito, muito.
og hugsar of langt, of mikið.
E o tempo passa ele vai mudar muito
Og tíminn líður þá breytist svo margt
que nunca tinha visto ninguém
sem aldrei neinn hafði fyrir séð

Na noite seguinte, ir para casa
Næstu nótt förum heim
dominado pelo
tökum ekki eftir þeim
nuvens pesadas da luta.
þungu skýjum sem herja á.
O mar é a terra
Sjórinn gengur á land
escrever na areia preta
skrifa í svartan sand
Seus poemas e os meus segredos
ljóðin þín og leyndarmálin mín

Os mais horas que passam
Því fleiri stundir sem líða
Ela encontra agora, também.
hún finnur nú til, of mikið.
E dá a mão diz muito,
Og réttir hönd sína segir svo margt,
gritos, mas nunca obter uma resposta
grætur en fær aldrei svar

Na noite seguinte, eu vou para casa
Næstu nótt fer ég heim
dificilmente notado a
varla tek eftir þeim
nuvens pesadas da luta.
þungu skýjum sem herja á.
O mar é a terra
Sjórinn gengur á land
escrever na areia preta
skrifa í svartan sand
Seus poemas e os meus segredos
ljóðin þín og leyndarmálin mín

Sheffield
vikingur