De scholen haring

O, het was voor mij een openbaring
Voor het eerst de grote zee te zien
Toen ik als klein meisje bij mijn oom logeren ging
Een oudgediende van de visserij ter haring

O, de dag was blond en de hemel blauw
Op een duin stond ik naar de zee te staren
En ik greep ooms hand toen hij zacht vertelde
Van zijn jeugd en van de scholen haring

Hoe hij voor het eerst, vijftien jaren oud
Nog een broekie en dus geen ervaring
Op de Katwijk 20 uitvoer uit IJmuiden
Om te vissen op de scholen haring

Nooit was hij zo ziek als die eerste reis
Tot hij van ellende aan elkaar hing
Als hij klaagde kon hij ook nog schoppen krijgen
Want wat telde, waren scholen haring

Alles ging op stoom, met een zeiltje bij
En de zee kwam nauwelijks tot bedaring
Van de Doggersbank tot de Vlaardergronden
Waar ze zochten naar de scholen haring

't Was een harde tijd, maar zo langzaamaan
Werd hij meer gewend en kreeg ervaring
En hij leerde staande op zijn benen slapen
En hij droomde van de scholen haring

't Is maar goed misschien dat hij niet meer leeft
In deze tijd van schaarste en besparing
Nu de vloot van treilers voor de wal moet liggen
Want verdwenen zijn de scholen haring

Er is veel te gretig en te snel gevist
Biologen zoeken een verklaring
En we gaan maar door gif in zee te lozen
Dus de groeten aan de scholen haring

Het is onze schuld, want de grote zee
Heel de wereld kregen wij toch in bewaring
Maar wat zeggen wij als onze kinderen later
Zullen vragen: "Wat zijn scholen haring?"