Close Friend (เพื่อนกันไม่เลิกกัน)

Amigo Próximo (เพื่อนกันไม่เลิกกัน)

Close Friend (เพื่อนกันไม่เลิกกัน)

Ser amigos próximos já é bom
เป็นเพื่อนกันมันดีแล้ว
pen pheụ̄nx kạn man dī læw
Amigos que conversam todos os dias
เพื่อนที่คุยทุกวัน
pheụ̄n thī khuỵ thuk wan
Amigo importante
เพื่อนคนที่สำคัญ
pheụ̄n khạn thī s̄ảkhạn
Ter você ao meu lado em todos os momentos
มีเธอข้างกันในทุกครั้ง
mī thēr k̄ĥāng kạn nı thuk khrạng
Tenho que guardar meus sentimentos
ต้องเก็บอาการเอาไว้
t̄xng kĕb ākān eākhwāi
Todas as vezes que estamos perto
ทุกครั้งที่ใกล้กัน
thuk khrạng thī kl̆x kạn
Quando te vejo, meu coração dispara
ที่เห็นเธอแล้วใจสั่น
thī h̄ĕn thēr læw cı̂ s̄ạ̀n
Nós somos amigos, lembre-se disso
เราเป็นเพื่อนกัน จำเอาไว้
rāo pheụ̄n kạn cı̀m ākān wai

Sempre que você me diz
ก็ในทุกครั้งเธอบอกฉัน
kô nı thuk khrạng thēr bok chạn
Como amigos, devemos falar sobre tudo
เป็นเพื่อนกันต้องพูดได้ทุกอย่าง
pen pheụ̄n kạn t̂xng phūd dị thuk yāng
Mas há algo em meu coração que não consigo dizer
แต่มีเรื่องหนึ่งในใจ ที่ไม่กล้าพูดมันไป
t̀æ̀ mī rụ̄xng nı nai jai thī mị̀ kl̆x phūd man pị
Não estou pronto para mudanças
ฉันไม่พร้อมรับการเปลี่ยนแปลง
chạn mị̀ pr̂xm rạb kān plīang

Nós somos amigos, não precisamos terminar
ก็เรามันเพื่อนกัน ไม่ต้องเลิกกัน
kô rao man pheụ̄n kạn mị̀ t̂xng lek kạn
Estar assim é bom o suficiente
อยู่แบบนี้มันก็ดีตั้งเท่าไร
yùu bæb nī man k̄ĥāng dī tạng rai
Se eu te perder, o que devo fazer?
ถ้าฉันเสียเธอไป จะต้องทำยังไง
thả chạn s̄īa thī rai jạ t̂xng tham yang ngai
Tenho que guardar, não deixar escapar
ต้องเก็บไว้ ไม่พูดมันออกไป
t̂xng kĕb wạ́i mị̀ phūd man xop pai
Nós somos amigos, não precisamos terminar
ก็เรามันเพื่อนกัน ไม่ต้องเลิกกัน
kô rao man pheụ̄n kạn mị̀ t̂xng lek kạn
Estar tão perto é tão bom
ใกล้แค่นี้มันก็ดีมากแค่ไหน
kl̆x kæ̀ nī man k̄ĥāng dī māk kæ̀ nai
As palavras proibidas que ficam presas em meu coração
คำต้องห้ามที่ค้างในใจ
kham t̂xng h̄ām thī k̂āng nai jai
Não vale a pena atravessar essa linha
ไม่ต้องข้ามเส้นไปดีกว่า ไม่คุ้มเลย
mị̀ t̂xng k̄ĥụ̄m loei

Tenho que ser paciente
ต้องอดทนมันเอาไว้
t̂xng òn thon mạn ao wai
Se você tiver alguém
ถ้าเธอนั้นมีใคร
thả thēr nạn mī khray
Amigos devem entender
เพื่อนกันต้องเข้าใจ
pheụ̄n kạn t̂xng khāo jai
Amigos não têm o direito de ficar com ciúmes
เพื่อนกันไม่มีสิทธิ์จะหึง
pheụ̄n kạn mị̀ mī sịt jị̀ jạb h̄ụ̂n

Sempre que você me diz
ก็ในทุกครั้งเธอบอกฉัน
kô nı thuk khrạng thēr bok chạn
Como amigos, devemos falar sobre tudo
เป็นเพื่อนกันต้องพูดได้ทุกอย่าง
pen pheụ̄n kạn t̂xng phūd dị thuk yāng
Mas há algo em meu coração que não consigo dizer
แต่มีเรื่องหนึ่งในใจ ที่ไม่กล้าพูดมันไป
t̀æ̀ mī rụ̄xng nı nai jai thī mị̀ kl̆x phūd man pị
Não estou pronto para mudanças
ฉันไม่พร้อมรับการเปลี่ยนแปลง
chạn mị̀ pr̂xm rạb kān plīang

Nós somos amigos, não precisamos terminar
ก็เรามันเพื่อนกัน ไม่ต้องเลิกกัน
kô rao man pheụ̄n kạn mị̀ t̂xng lek kạn
Estar assim é bom o suficiente
อยู่แบบนี้มันก็ดีตั้งเท่าไร
yùu bæb nī man k̄ĥāng dī tạng rai
Se eu te perder, o que devo fazer?
ถ้าฉันเสียเธอไป จะต้องทำยังไง
thả chạn s̄īa thī rai jạ t̂xng tham yang ngai
Tenho que guardar, não deixar escapar
ต้องเก็บไว้ ไม่พูดมันออกไป
t̂xng kĕb wạ́i mị̀ phūd man xop pai
Nós somos amigos, não precisamos terminar
ก็เรามันเพื่อนกัน ไม่ต้องเลิกกัน
kô rao man pheụ̄n kạn mị̀ t̂xng lek kạn
Estar tão perto é tão bom
ใกล้แค่นี้มันก็ดีมากแค่ไหน
kl̆x kæ̀ nī man k̄ĥāng dī māk kæ̀ nai
As palavras proibidas que ficam presas em meu coração
คำต้องห้ามที่ค้างในใจ
kham t̂xng h̄ām thī k̂āng nai jai
Não vale a pena atravessar essa linha
ไม่ต้องข้ามเส้นไปดีกว่า ไม่คุ้มเลย
mị̀ t̂xng k̄ĥụ̄m loei

Você está curiosa, quer saber mais, não é?
เห็นเธอสงสัย เธออยากรู้มากใช่ไหม
h̄ĕn thēr s̄ngs̄ạy thēr yāk rū māk chị̀ mị
Sobre o que ainda guardo
เรื่องที่ฉันยังเก็บมันเอาไว้
rụ̄xng thī chạn yang kĕb man wai
Se eu disser isso em voz alta
ถ้าฉันพูดมันออกไป
thả chạn phūd man xop pai
Você vai aceitar, meu querido amigo?
เธอจะรับมันได้ไหม เพื่อนรัก
thēr cạ rạb man dị mị̀ pheụ̄n rạk

Nós somos amigos, não precisamos terminar
ก็เรามันเพื่อนกัน ไม่ต้องเลิกกัน
kô rao man pheụ̄n kạn mị̀ t̂xng lek kạn
Estar assim é bom o suficiente
อยู่แบบนี้มันก็ดีตั้งเท่าไร
yùu bæb nī man k̄ĥāng dī tạng rai
Se eu te perder, o que devo fazer?
ถ้าฉันเสียเธอไป จะต้องทำยังไง
thả chạn s̄īa thī rai jạ t̂xng tham yang ngai
Tenho que guardar, não deixar escapar
ต้องเก็บไว้ ไม่พูดมันออกไป
t̂xng kĕb wạ́i mị̀ phūd man xop pai
Nós somos amigos, não precisamos terminar
ก็เรามันเพื่อนกัน ไม่ต้องเลิกกัน
kô rao man pheụ̄n kạn mị̀ t̂xng lek kạn
Estar tão perto é tão bom
ใกล้แค่นี้มันก็ดีมากแค่ไหน
kl̆x kæ̀ nī man k̄ĥāng dī māk kæ̀ nai
As palavras proibidas que ficam presas em meu coração
คำต้องห้ามที่ค้างในใจ
kham t̂xng h̄ām thī k̂āng nai jai
Não vale a pena atravessar essa linha
ไม่ต้องข้ามเส้นไปดีกว่า ไม่คุ้มเลย
mị̀ t̂xng k̄ĥụ̄m loei