Viridiana
Closterkeller
Przeszłość to mrok, głęboki loch wypełniony echami
By zabić ją marzymy I zapominamy
Co mogło być odchodzi w cień
Wraz z nią w głębinie tonie
Nie uwierzyłeś w bajkę więc gaśnie śpiew
Choć jeszcze nie wiesz kiedy noc nadejdzie
Choć jeszcze nie wiesz kiedy noc nakryje
Czarnym skrzydłem swoim ją, gdy teraz płacze
Historią będzie to co teraz żyje
Cóż da ci bunt, spalony świat, uczucia grób? - pytała
Uciekłeś w siebie dziko szamocąc jak
Motyl płomienny uwięziony
Własnym szaleństwem oplątany
Wewnątrz kokonu kształt zamglony
Kolorów błyski dalsze coraz
Widziała to ze smutku chora
Do końca próbowała wołać
Co być mogło w oceanie znika
Mogłeś poddać się jej pieśni
Teraz zawsze ją będziesz słyszał
Wody zieleń tajemnicę zna
Gdy syreny głos umiera
Gdy jej ciało dotyka dna
Co potem!?
Patrz! Czy tego chciałeś? To koniec!
Patrz! Jak blisko skały! To koniec!
Comentários
Envie dúvidas, explicações e curiosidades sobre a letra
Faça parte dessa comunidade
Tire dúvidas sobre idiomas, interaja com outros fãs de Closterkeller e vá além da letra da música.
Conheça o Letras AcademyConfira nosso guia de uso para deixar comentários.
Enviar para a central de dúvidas?
Dúvidas enviadas podem receber respostas de professores e alunos da plataforma.
Fixe este conteúdo com a aula: