Sierpień

Agosto

Sierpień

O verão explodiu com toda forçaLato wybuchło z całych sił
Nas barzinhos as garotas tomam sucoW knajpach dziewczęta piją sok
Os caras nunca sentiram vergonhaChłopcom nie było nigdy wstyd
Através da fumaça, capturando seu olhar jovemPoprzez dym chwytać ich młody wzrok

A estrada escapa debaixo dos pésDroga wymyka się spod stóp
A cidade se inclina na escuridãoMiasto przechyla się przez mrok
Meteoros descem pelo céuMeteoryty suną w dół
A fronteira do sonho se dissolve em mais uma noiteRozmyła się w kolejną noc granica snu

Na absurdidade dos nossos corposW niedorzeczności naszych ciał
No silêncio desperdiçado dos coraçõesW zaprzepaszczonej ciszy serc
Finalmente chegamos ao grito do diaDoczekaliśmy wrzasku dnia
Uma vergonha assim só acontece uma vezTaki wstyd zdarza się tylko raz

Atrás da parede de cristal das palavrasZa kryształową ścianą słów
Além da floresta intransponível de mentirasZa nieprzebytym lasem kłamstw
Um bom espírito se esconde comigoChowa się ze mną dobry duch
Sob o céu, o vento empurra o destino em um arcoPod niebem wiatr pogania los zatacza łuk

O tempo desaparece perfeitamenteDoskonale znika czas
Desaparece perfeitamente e não há nadaDoskonale i nie ma nic
Vou mais longe sozinhoJeszcze dalej idę sam
Ainda preciso ir mais longe, é preciso, é precisoJeszcze dalej trzeba iść, tak trzeba, tak trzeba
O tempo desaparece perfeitamenteDoskonale znika czas
Desaparece perfeitamente e não há nadaDoskonale i nie ma nic
Vou mais longe sozinhoJeszcze dalej idę sam
Ainda preciso ir mais longe, é preciso, é preciso...Jeszcze dalej trzeba iść, tak trzeba, tak trzeba...