Slavuj

Rouxinol

Slavuj

O vento quebrava os galhos das árvoresVjetar je lomio grane stabala
E um rouxinol cantava na noiteA jedan je slavuj pjevao u noæi
Uma canção triste, o som agudo rasgava a escuridãoTuznu pjesmu rezak zvuk je parao noæ

Por muito tempo, por muito tempo ele entoou as notasDugo je dugo je slagao tonove
Por muito tempo cantou a canção da solidãoDugo je pjevao pjesmu o samoæi
Com a canção triste, ele a chamava, será que vai vir?Tuznom pjesmom on je zove da li æe doæ
Será que vai vir?Da li æe doæ
Perto dele, para se aconchegar junto a elePored njega da je prigrli uz sebe
Para levá-lo a qualquer lugar, a qualquer lugarDa je vodi bilo gdje bilo gdje

A canção se intensificava, a canção ressoavaPjesma je jaèala pjesma je zvonila
Ele colocava os últimos tremores seusOn je unosio posljednje drhtaje svoje
Naquela canção, naquela canção tristeU tu pjesmu tuznu pjesmu
E ele estava sozinhoA bio je sam
Só parava de vez em quando ao verSamo bi ponekad zastao kada bi vidio
Que até as estrelas brilhavam em parDa i zvijezde svijetle u dvoje
E ele canta a canção triste, completamente sóA on pjeva tuznu pjesmu sasvim sam
Completamente sóSasvim sam