Fenris

Er úlfrinn spyrnði við
Brotnaði sá fjöturr.
Svá leystist hann ór læðingi.
þVí næst gerðu
Øsirnar annan
Fjötr hálfu sterkara
Er þeir kölluðu dróma,
Ok báðu enn úlfinn
Reyna þann fjötur ok
Tölðu hann verða

Mundu ágætan mjök
At afli, ef slík
Stórsmíði mætti eigi
Halda honum.
En úlfrinn hugsaði,
At þessi fjöturr
Var sterkr mjök,
Ok þat með,
At honum hafði

Afl vaxit
Síðan er hann braut
Læðing - kom þat í hug
At hann myndi verða
At leggja sik í hættu
Ef hann skyldi
Frægr verða
Ok lét leggja
Á sik fjöturinn

Ok er æsir tölðust
Búnir, þá hristi úlfrinn sik ok
Laust fjötrinum á jörðina ok
Knúðist fast at, spyrnði við
Braut fjöturinn
Svá at fjarri flugu brotin
Svá drap hann sik ór dróma
þAt er síðan haft fyrir orðtak
At leysi ór læðingi eða drepi ór
Dróma, þá er einhver
Hlutr er
Ákafliga