Yalnýzlýðým Sana Emanet

Ben aslýnda öyle bir þarký yazmak isterdim ki
Ýçinde sen, ben ve sevmek yalnýzca
Ninniler söyleyebilseydim
Uyusaydýn kollarýmda
Öyle bir aþk ki dokunsaydý sonsuza
Bu þarkýyý herkes söylemek isterdi
Ama kimse ayrýlýða, ölüme, yaðmura dur diyemedi
Bir gün kabalýk edersem
Habersiz çekip gidersem
Yalnýzlýðým sana emanet
Çiçeklerimiz solmasýn
Artýk kaybetmek olmasýn
Anýlardan, baharlardan tüket