Hoer Van De Zeven Hemelen

Caminho dos Sete Céus

Hoer Van De Zeven Hemelen

Manto cheio de buracos, escuro e cinzaMantel vol gaten, donker en grauw
Um sorriso torto como o de um perfeito canalhaEen loense grijns als van de volmaakte rabauw
Ele avança mancando e se apoia na bengalaHij strompelt vooruit en steunt op zijn stok
Nutre um ódio terrível pela humanidade, que não se calaTegen de mensheid koesterend een vreselijk wrok
Os vermes dormem onde ele já passouDe wormen sluimeren waar hij is geweest
Os corpos são o que mais eles gostam, isso é o que ficouDe lijken smaken hen nog wel het meest
As almas vivas são como a morte pra eleLevensgeesten zijn als de dood voor hem
Desaparecem com o rangido da sua voz que é um sussurro cruelVerzwinden bij het gekraak van zijn fluisterende stem

O carrasco se regozija, esse era seu último desejoDe plaeghdraegher verkneukelt zich, dit was zijn laatste wens
Mais uma vila limpa, dessa gente tão desprezívelAlweer een gehucht gezuiverd, van die walgelijke mens

O carrasco esteve aqui e os observouPlaeghdraegher was hier en heeft hen aanschouwd
Podridão fedida ao redor de cadáveres, tudo congelouStinkende etter rond kadavers ijskoud
Os ratos foram embora, seguem seu senhorDe ratten zijn vertrokken, ze volgen hun heer
Na próxima aldeia, vão buscar mais terror.In het volgende dorp halen ze meer