Morana

Morana

Morana

A cada inverno ela se aproxima de mimSa zimom svakom prilazi mi ona
Para que a frieza de nossa terra brilheDa zemlje naše hladnoćom zasije
E enquanto anseio por sua renovaçãoI dok za preporodom njenim čeznem
Visões brilhantes de sonhos e amarguraBlistave vizije snova i gorčine
Desviam meus pensamentosOdvlače misli moje

Nos reinos de gelo eu desapareçoU kraljevstvima leda nestajem
Encantado por sua mágica friaMagijom njenom hladnom opčinjen
Por caminhos que ela teceuStazama kročim zime i samoće
Com suas mãos brancasKoje za mene istkala je
De solidão e invernoSvojim prstima bijelim

E enquanto me aproximo para me curvar e ajoelharI dok prilazim da poklonim se i kleknem
Diante da rainha de gelo dos tempos antigosPred ledenom kraljicom iz davninam
O vento melancólico sussurra com sua vozSjetan vjetar šapuće mi glasom njenim
Através dos ramos dos antigos pinheirosKroz grane tamnih borova drevnih
Carregando sua tristezaTugu njenu pronosi

Fora do alcance dos mortaisIzvan dohvata smrtnika
Seu trono sagrado permaneceNjen sveti prijestol stoji
Dois lobos brancos sob seus pésDva vuka bijela pod nogama njenim
Na sua majestade prateadaU veličanstvensti njenom srebrnoj
Nos encontramos novamenteOpet sastajemo se

"A cada inverno eu pego sua mão„Sa zimom svakom uzimam ruku tvoju
Voe comigo sobre as montanhas da solidão e da morte"Poleti sa mnom nad planine osame i smrti"
Morrendo na beleza sem vergonhaUmirući u ljepoti besramnoj
Do seu hálito encantadoTvoga daha sleđenog